Yazıp yazıp siliyorum hep , anlatmak istediklerimi toparlayamıyorum bir türlü . Hiçbirşeyi toparlayamıyorum ne dolabımı,ne kafamı ne de insanları..
İnsanlardan şikayetciyim evet, ben çok mu iyi insanım. Çok değilim,bilmiyorum. Az iyi insanım.
Çünkü; zamanım az , çok az . Daha 17 yaşındasın önünde bir sürü zaman var , düşünmek için ,sevmek için,araba almak için,iş sahibi olmak için , güzel şarkılar dinlemek , gezmek, eğlenmek için.. Derler. Ama öyle değildir. Üzerimdeki yük 4 odalı kalbimi 1 oda 1 salona çevirdi, ruhumu ezdi,delirmemi sağladı. Evet kulağa basit gelebilir "sınav" kelimesi.. O sınav kelimesindeki anlamları sadece ben anlarım dışarıdan bakanların anladığı tek şey kağıt,kalem ve alt alta dizilmiş birkaç basit soru. Siz dışarıdan bakanlar biraz kafanızı iç dünyamıza sokun üşümesin soğuk, itici eleştirinizden.
Sizlere soğan kafalı demeyi seviyorum , alınmaca yapmayın az iyi insan olduğumu söylemiştim. Benim bütün gençliğim,geleceğim hatta annemin ve babamın ,gelecek nesillerimin hayatının bu "sınav" kelimesine bağlı olduğunu biliyormuydunuz? BİLİN ! Soğankafalar , kokuşmayın ,soğutmayın kendinizden . Şimdi size bir teklifim var soğankafalar. Sizlere sadece 1 soruluk sınav hazırlayacağım eğer kalırsanız sağ kolunuz benim olur. Geçerseniz bir ekmek parası sizin . Hatta işinizi kolaylaştırıp soruyuda veririm ama cevap sizden haa bu arada klasik olsun belki gidiş yöntemindende puan alırsınız.
