Again | Harry Potter FanFiction

3.Bölüm | Sevgi

Grilere kahveler buluştuğunda aralarındaki çekim kuvveti artmış,beyinleri fonksiyonlarını yitirmişti.Fakat onları ayıran Profesör McGonagall’ın sesiydi.Bu büyüyle yapılmış bir anonstu.

-Lütfen okul başkanları odama gelsin ve unutmayın çilekli turtayı çok severim.

Hermione ve Draco ani bir hareketle ayrılıp Müdire McGonnagall’ın odasına doğru yol aldılar.

_________________________

Susan odasında müzik dinlerken kapısının tıklanmasıyla müziği durdurdu.

-Girin!

İçeriye Anthony’nin girmesiyle Susan biran için afalladı fakat kendini hemen toparladı.

-Şey,ben aynı odada kalan iki insan olarak birbirimizi yakından tanımamız gerektiğini düşünmüştüm de.

-Ah,bunu bir bayan olarak benim düşünmem lazımdı ama…

-Sonuçta tanışacağız değil mi?Ben Anthony Eith.Ravenclaw binasında yedinci sınıfım.

-Merhaba Anthony,ben de Susan Bones. Hufflepuff binasında yedinci sınıfım ve Quidditch takımında kovalayıcıyım.

-Vay be!İlk defa Hufflepuff’da bayan bir kovalayıcı duyuyorum!

Susan’ın yüzünde bir gülümseme belirdi.

-Çok,çok güzel gülüyorsun.

Susan utançtan kıpkırmızı kesilirken McGonnagall’ın anonsu duyuldu.

- Lütfen okul başkanları odama gelsin ve unutmayın çilekli turtayı çok severim.

Susan ve Anthony alev almış gibi hemen fırladılar.

____________________________

Hermione,Draco,Susan ve Anthony,Müdire’nin odasının önünde  buluştular.Draco ve Anthony homurdanmaya başlamışlardı.

-Profesör McGonagall’ın odasına nasıl gireceğiz?Özel bir şifreyle korunmuyor mu?

Hermione ve Susan,erkeklere inanamaz gözlerle baktılar.Ve tek ağızdan erkeklere kızmaya başladılar.

-Şapşallar!McGonagall şifreyi zaten verdi.

Susan büyük kartal büstüne doğru ilerlerdi ve şifreyi söyledi.

-Çilekli turta.

Ve büyük kartal aniden dört binanın başkanını da yukarı çıkarmaya başladı.McGonagall onları Armando Dippet’in tablosunun önünde bekliyordu.

-Ah,merhaba çocuklar!Bu arada tavsiyelerin için saol Dippet.

McGonagall,ağır ağır masasına doğru yürüdü ve yüzünü okul başkanlarına döndü.

-Çocuklar,siz kendi binalarınızın hem en zekileri,hem en çalışkanları hem de en azimlilerisiniz.Bu yüzden şu an karşımda duruyorsunuz.

Hepsinin üzerinde gözlerini gezdirdi.Hepsinin gözlerinde farklı bir parıltı vardı.Birisi zekilikle,birisi kurnazlıkla,birisi mantığıyla,biri ise adalet ateşiyle yanmasıyla ünlüdür.Fakat hepsinin ortak noktası Hogwarts’dır.

-Çocuklar Hogwarts’da değişik olaylar dönüyor.Öğrencilerden bazı duyumlar aldım.Bazıları hiç görmedikleri kişileri binalarında gördüklerini iddia ediyorlar.Bazılarıysa kan damlaları…Bense bunlara anlam veremiyorum.Acaba Sırlar Odası gibi bir şey çıkabilir mi diye şüpheleniyorum ama…Bakın çocuklar Hogwarts sırlarla dolu bir yer.Bizim bile hala bilmediğimiz yerler var.Ben sizden bunları yapanları bulmanızı istiyorum.Hogwarts için.Hogwarts’ın iyiliği ve devamı için.

Dört binanın en zekileri Profesör McGonagall’ın suratına hem anlamaz hem de yarı anlar biçimde baktılar.Kafalarını salladılar.

-Size güveniyorum çocuklar.Şimdi yataklarınıza dönebilirsiniz.İyi geceler.

____________________________

Profesör McGonagall’ın konuşmasından sonra afallayan dört surat odalarına doğru yol alırken kimseden ses çıkmıyordu.Herkes duyduklarının etkisiyle sersemlemişti.

-Granger,sen bana Expelliarmus yaptığında bile böyle sersemlemememiştim.

-Komik değilsin Malfoy.

Hermione ve Draco  cephesinde bu küçük atışmalar yaşanırken Susan ve Anthony ise endişe dolu diyaloglar geçiyordu.

-Anthony,korkuyorum.

-Korkma Susan.Ben…Seni korurum.

Susan’ın yüzünde bir tebessüm belirdi.Bütün olanlara ve olacaklara rağmen…

______________________________

Ertesi sabah Hermione’nin bağrışıyla uyandı Draco.

-Draco Malfoy!Hemen o yataktan çıkıp Slytherin ortak salonuna gidiyorsun.Yoksa safkan arkadaşların başkanlar odasını basacaklar!

-Hm?Granger!Senin benim odamda ne işin var?Slytherin ortak salonuna nasıl girdin?

-Malfoy!Kendine gel.Burası başkanlar odası.Çabuk kalk.

Draco,Hermione gittikten birkaç saniye sonra kafasını yine yastığına gömdü.

______________________________

Ginny,dün akşam yaşananlardan sonra odasından çıkmak istemiyordu.

*Flashback*

Ginny ve Gregory,etrafında olanlardan haberdar değildi.Sadece birbirlerine bakan gözleri,birbirlerine çarpan nefesleri vardı.Gregory,Ginny’e daha da yaklaşırken öteki koridordan gelen çığlıkla kendine geldi.Aniden Ginny’i kaldırdı ve arkasına aldı.

-Arkamda kal.

-A-ama…

-Ginny!Arkamda kal dedim!

Ginny,Gregory’nin arkasına geçtiğinde nefesi,Gregory’nin,ensesine değdi.Gregory iç çekti.Çığlığın geldiği koridora ilerlediler.Basit bir lumosla ikisi de asalarını aydınlattılar.Koridora girdiklerinde koridorda hiçbir şey yoktu.Ginny ise korkudan Gregory’e yapışmış bir şekilde yürümeye devam ediyordu.

-Hiçbir şey yok…Gregory…Ben korkuyorum.

-Korkma Ginny!Benim yanımdayken hiçbir şeyden korkmana gerek yok!Hadi seni Gryffindor salonuna bırakayım.

-Teşekkürler Gregory.

Ginny ve Gregory sessiz bir biçimde Gryffindor salonuna ilerlediler.Şişman kadın portresinin önüne geldiklerinde Gregory durdu.

-Şeyy.Sanırsam ben sana buraya kadar eşlik edebiliyorum.

-Herşey için teşekkürler Gregory.

Ginny parolayı fısıldamadan hemen önce parmak uçlarına çıkıp Gregory’in yanağına masum bir öpücük kondurdu.O an dünyalar Gregory’nin olmuştu.

*Şimdiki Zaman*

Ginny hem mutluluktan uçuyor hem de utançtan yerin dibine giriyordu.Kahvaltı vakti geldiğinde istemese de ortak salondan çıktı.Çıkmasıyla birinin ona seslenmesi bir olmuştu.

-Ginny!

-G-Gregory?

-Ginny bak şimdi beni konuşmadan dinlemeni istiyorum.Biliyorum bir Slytherin’li ve Gryffindor’lu beraber olamaz.Yani alışılageldik bir şey değil.Ama,ama ben seni seviyorum.

-Gregory-

-Lütfen sus Ginny.Beni reddedeceksin biliyorum fakat benim sana olan sevgim asla azalmayacak.Bunu unutma Ginny.

 -Gregory!Bende seni seviyorum!

| Merhaba gençler! 8 vote ve 2 yorum süper gidiyoruz! :D Bu sefer yorum da yaparsanız süper olur :) |