[21] Awake

454 26 0
                                    

Janella's POV




"Saan ba kasi tayo pupunta? May gagawin pa akong project" saad ko habang nakatakip ang mga kamay niya sa mga mata ko at inaalalayan akong maglakad.




"Saglit lang ito Jagi. Teka. Malapit na tayo" saad nito. Isang malakas na hangin ang sumalubong saakin. At mukhang sariwang sariwa ito dahil pakiramdam ko ay nasa gubat kami. Bakit? Kasi puro damo ang naaapakan ko ngayon.




"Surprise" kasabay ng pagalis ng mga kamay niya sa pagkatakip sa mata ko pagbulong niya saakin. Gulat ako sa nakikita ko ngayon. As in gulat na gulat. Wow...




"Happy Anniversary Jea..." Sabay yakap niya sa likod ko at hinalikan ako sa pisngi pero hindi parin ako nakakapagsalita dahil manghang mangha ako sa mga nakikita ko ngayon. Wow.




"Bakit? H-Hindi mo ba nagustu--" before he can continue his words i cut his words by giving him a quick smack on the lips. Halatang nagulat siya sa ginawa ko dahil namula ang mga pisngi at tenga niya. Sabay pa ng paglaki ng mata niya. Napatawa ako.




"I loved it. Happy Anniversary Jagi" sagot ko at ngumiti ng matamis. He prepared a picnic date. Bohemian style. Ang daming lights all over the place. May malawak na blanket na nakalatag at may malaking basket doon. I assumed the food's inside.




"Akala ko naman... Shall we?" Tanong nito at naglahad ng kamay. Masaya ako. Pero bakit hindi ko makita ang mukha niya? Bakit yung ngiti lang biya ang nakikita ko? Bakit?





"Suga?" tanong ko ng makilala ko kung kanina ang sumbrerong itim na nakapatong sa ulo nito. He groaned. Yep. It is him.




"Jea. Are you really awake?" he asked using his husky voice. He rubbed his eyes. He look so tired.




"Should i call the doctor? Are you okay? May masakit ba sayo? Sabihin mo pag meron para hindi kami nag-aalala." inayos niya yung buhok ko at tinitigan ako ng taimtim. I stared at him too. Mga five seconds kami nagtitigan tsaka siya umiwas at tumalikod.




"You made Jimin cry. You made me cry" saad nito. Tumingala muna siya bago humarap saakin.




"Why can't you answer me?" punong puno ng emosyon ang mga mata niya at ang malalim niyang boses.




"Jea.. please talk to Oppa" hinaplos niya ang pisngi ko at nakita kong unti unting dumaloy ang mga luha sa pisngi niya. Pinunasan ko ang mga iyon. This is the first time i saw Yoongi crying. This is the first time.




"O-Oppa.." Paos ako, oo. Pero ayokong makitang umiiyak si Yoongi. Hindi ako sanay.




Tumango siya at bahagyang ngumiti. Bumitaw siya at lumapit doon sa intercom.




"Doc.. she's awake." saad nito at pinatay din agad. Inilabas niya ang phone niya.




"W-What time is it?" tanong ko.




"It's 3:04 in the midnight. You're asleep for 3 days. Kung itatanong mo" inilagay niya sa tenga niya yung phone niya.




"Jimin she's awake. Pumunta na kayo dito" saad nito.




"Oo. Ako ng bahala. Don't worry alam ko ang gagawin ko" saad nito at ibinaba ang telepono. He smiled at me.




"I'm glad your awake"




----

pasensya na sa grammatical errors HAHAHAHAHAHA MAHAL KO KAYO

-RIE

shoutout kay denisse. para sayo yung following chapters HAHAHAHA labyu

she's my manager || m.ygTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon