Past-Present-Future (On-going)

Chapter 3: In Relationship

Ngayon araw na yata yung pinakamasaya sa buhay ko. Kakabreak ko lang ex-boyfriend ko na si Jemwell. Hindi ko siya mahal sadyang panakip butas lang sa taong luhaan. Oo, ginamit ko siya pero siya rin ang nagpumilit edi sinakyan ko na lang. Masaya ako kasi wala ng magbabawal sa akin. Wala na. Masama na ako kung masama basta ayoko lang talaga sa kanya.

Mahirap kaya magpanggap tsaka masasakal ka kapag siya naging boypren niyoook!! Sasakit ulo niyo, promise! Tsaka, isip bata siya, di matured kung mag-isip.   kaya mga ganun hahaha.

Papasok na ako nung bigla ako inabangan ni Marianne. Ano na naman kayang kalokohan to at nakangiti pa sa akin?

"Bakit?" Tanong ko sa kanya, nginitian niya lang ako ng nakakaloka

"May crush na akooooooo teeeee!!!!" Napatakip ako ng tenga nung tumili siya!  Grabeeee! Hyper talaga nitong babae kahit kelan. As in! Sobrang hyper. Kala mo talaga may nang-aano sa kanya eh hahaha

"Oh tapos?" I give her a bored look. Seriously? I'm not excited of what I heard. She's trying to find someone na magiging crush niya but in the end. Hindi naman. Ewan ko ba diyan, laging ganyan.

Nagkaganyan lang naman dahil sa isang m na sinaktan siya ng husto. Na minamahal niya sobra pero ano? Pinaasa lang. hay nakows. Di naman naging sila pero yung thought na pinaasa siya sa wala. Yung bang nagbigay ng motibo tapos wala naman palang patutunguhan? Asa ka naman na mga lalaki na yan, seseryosohin ka. Hindi ko naman nilalahat pero yung iba lang.

"Are you not going to ask me?" Matamlay niyang sinabi. Binigyan ko siya ulit ng bored look and Linagpasan ko siya. And I know, she pouted. Sus, lagi niya naman ginagawa yun eh.

Umupo na lang ako di ko siya pinansin. Ingay pa naman  niyan at di ka pa niya tatantanan pag di ka nakinig sa kanya. Kaya bago niya pa ako inunahan, linagay ko na yung earphone ko tenga ko. At full volume.

NW: Wala Nang Kulang Pa by Moira Dela Torre

This song is really relaxing. I don't know why. Basta para sa akin relaxing to. Kasi yung story nito, pag napasagot ko siya, wala nang kulang pag naging kami. Ah basta! Yun na yun. Hirap i-explain eh. Hahahaha

Social studies na namin ngayon, yung subject namin. Di naman ako nakinig. Tinatamad ako. Tsaka aanuhin ko naman yung history na yan? May makukuha ba ako diyan? Di ko naman yan makukuha pag mag college na ako kasi yung kukunin kong course ay Law. And yes, maglo-lawyer ako. Why? Because I have this power. I mean, I have a big mouth. Not literally. I always arguing with others and I always correct their wrongs. Why? Because I'm a perfectionist. So why? This is my life so if they don't want to see them doing something wrong, wag silang magpakita sa akin.

It's easy to talk but it's hard to act. Why? Because something blocking in their minds.  Pag ako nagsalita, tahimik sila lahat. But my friends, I mean real friends, di tumatahimik kahit ako na ang kaharap but if I'm in a serious tone. They'll shut up. Why? Because they are afraid na masampal ko sila. And yes, nakasampal na ako, isa sa classmates ko.

Si Elai. She's really flirt. I mean not flirt but when you see her, you'll see how she aggressive. Bakit ko siya nasampal?

FLASHBACK

"Pwde ba Elai? Tumabi ka naman diyan oh." Tapos inurong ko siya para makadaan ako. Paano ba naman kasi nakikipag landian.

"Ang laki nang space Sheene. Di mo ba nakikita? May kausap ako." Ani niya sa akin

"I don't care kung may kausap ka. Ang gusto ko, umalis ka diyan kasi hinaharangan mo yung daanan ko. Tsaka, kausaup ba or KALANDIAN?" Diniinan ko talaga yung na  kalandian. Tapos biglang ooohhh yung mga classmates na namin.