"Baturay pas versene lan "
"Golll"
Her ne kadar kendimi yere atıp ağlamak istesem de bunun için uygun ortam yoktu.
"Biz size dedik kızım siz futboldan ne anlarsınız" diyip hunharca gülen Enese bakıp hırsla konuştum.
"Enes sus yoksa ağzına yumruğu yersin çılgın çocuk"
"Yeter ben eve gitmek istiyorum" diyen Elifi onaylamak ve eve gidip çılgınca despacido söylemek istesem de Başağın bakışlarıyla susmak zorunda kaldım.
"Elif bu maçı almadan gitmek yok"
Başak ciddi olamazsın
"Başak 23-1 yeniliyoruz ve o tek golüde Enes kendi kalesine attı" diyerek Başağı gerçeklerle yüzleştirmek istedim.
"Kızlar çok zor bir şey değil"
Elif'in oturup ağlamasına saniyeler kalmıştı ki Mervan yardıma koştu.
"Kızlar maç 90 dakika maç burda biter"
Şu an üzgün olmamız gerekiyordu dimi hayır Elifle sevinç çığlıkları atarak kalktık.
"Kanka koş Supernatural izlemeye gidelim önce de bir markete uğrayalım da bişeyler alalım"
Elif'i onaylarken Başak da bize katılınca toplanmaya başladık.
"Siz ne yapacaksınız" Başağın sorusuyla Enes ortaya bir fikir attı.
"Bizde sizinle gelelim mi"
Baturay ve Mervan da onları onaylarken hazırlanmıştık.
"E abi hadi o zaman gidelim. Orkun sen gelmiyor musun" Baturayın sorusuyla gözler orkuna döndü. Kısa bir süre için gözlerimiz birbirine değsede Korkunuç öksürüp konuşmaya başladı.
"Yok abi ya ben Tuğceyle buluşcaktım"
Duyduğum şeyle şok olurken gelen gözyaşlarını geri ittim.
Enes'in gözleri bir an için dolan gözlerimle buluşsa da çok üzerinde durmadı. Şaşırmış görünmüyordu.
"Tamam abi o zaman hadi kızlar gidelim biz ve Baturay ve Mervan"
"Tamam kızlar hadi gidelim ve hiçbiriniz çünkü zaten kızlar dedim" diyip hunharca gülen Baturayın gülüşünü Enes'in tokatı kesti.
***
"Ne izlicez"
"Maç vardı izleyelim mı" diyip gülen Mervana Elif kötü bakışlar atarken ben somurtkan bir şekilde oturuyordum. Aceba ne yapıyorlardı şimdi Tuğceyle. Aman bana ne ya bu Korkunuç u aklıma çok taktım. Bu kadar yeterdi. Yeni birini bulup hayatıma devam etmeliydim. Tam o sırada gelen mesaj sesiyle dünyaya döndüm.
Murat?
Selam yazmıştı.
Bende selam yazıp biraz oradan buradan konuştuk taki Enes telefonu elimden alana kadar. Her ne kadar uğraşsam da Enes'in telefonu vereceği yoktu. Gözlerimi kısıp elime aldığım yastıkla Enese vurmaya başladım ve ne olduysa ondan sonra oldu büyük bir yastık savaşı başlamıştı. Çığlıklar havada uçuşurken böyle arkadaşlarım olduğu için ne kadar şanslı olduğumu bir kez daha anlamıştım.
"Ben acıktım ya "
Evet bir Mervan günün her saatinde acıkabilirdi hem de önünde yemek varken.
"Önündeki pizzayı yemeye ne dersin " diyerek Elif Mervanı gerçeklerle yüzleştirmişti.
Allah'ım moralim çok bozuk keşke en sevdiğim mağazada yüzde yetmiş indirim olsa.
"Aynen ya"
"Kanka niye moralin bozuk"
Ben şu dışardan düşünme işini bir daha düşünsem iyi olacaktı. Bu ne dandik bir cümle fakat idare edin artık.
Zilin sesiyle kapının birinin açacağını umarak kımıldamadım oysa kimsenin umrunda olmamıştı. Üşengeçliğin gözü kör olsun. Kalkıp kapıyı açmaya gittim.
Murat?
Sarı çocuk işin ne senin burada
Demek istesem de demedim.
"Murat?"
"Meryem"
"Murat"
"Meryem"
"Murat ay Murat niye geldin yani ne için gelmiştin" çok mu kaba olmuştu.
"Şey Meryem benim sana söylemek istediğim bir şey var"
Bu saatte bu kadar önemli ne olabilirdi ki
"Söyle"
"Yani biliyorum daha çok yeni ve bunu yapmam ne kadar doğru bilmiyorum ama Meryem ben senden çok hoşlanıyorum ve bunu daha fazla içimde tutmak istemiyorum"
Olayın şokunu atlatamamışken dudaklarımın üzerindeki baskı ile gözlerim irileşti. Ne yapacağımı bilemezken Murat geri çekildi. Gülümsedi ve arkasını dönüp giderken hala ne olduğunu kavrayamamıştım elim refleks olarak dudaklarıma giderken başımı kaldırır kaldırmaz bir çift çimen yeşili gözle karşılaşmak beni olduğum yere çivilemişti.
Orkun?
Herkese merhaba ben yazar yb ile karşınızdayım beğendiyseniz yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın hepinizi çok seviyorum.
Canım guyslar yoruma çökün love love
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NOT DEFTERİ (Merkun)
Fanfiction"Seni ilk gördüğümde anlamıştım" "neyi" "aşık olduğumu" merkuncuları bekleriz.
