FİNAL

396 22 1
                                    



Sonunda mekana gelebilmiştik.
Bir süre sonra bir grup çıkıp şarkılarını seslendirmeye başladı. Bizde aramızda konuşmaya başlamıştık.


Başak" iyiki sizi tanımışım ilk defa bu kadar samimi arkadaşlarım oldu" Başağa gülümserken Orkun bozulmuş bir sesle konuştu.


"Orkunuç kim ki zaten" şaka yaptığını biliyorduk ama Başak yine de açıklama yaptı.



"Sen arkadaştan çok daha fazlasısın"




"İlk başta senden nefret ediyordum " diyip güldü Baturay.



"Haksız sayılmazdın baya kabaydım ama bende sana çok olumlu duygular beslemedim " diyip güldü Orkunuç



"İlk görüşte aşka inanmazdım" dedi Enes dalmış bir sesle Başağın elini tutarken.


"Bende" dedi Orkun kısık bir sesle.



Ona bakarken Mervan biraz heyecanlıydı. Ne olduğunu anlamaya çalışırken birden müzik kesildi.

Mervan sahneye çıkarken terlemiş ellerini pantolona silip derin nefesler alıyordu.



Ne yaptığını merakla beklerken Mervan konuşmaya başladı.


"Selam bilirsiniz ben oldukça çok konuşkan biriyim ancak şu an konuşamıyorum nedeni ise beni izleyen bir çift ela göz.

Elif seni seviyorum"


Mervanın itirafı ile ağzım açık kalmıştı. Diğerlerinin de benden farklı kalır yanı yoktu. Olayın şokunu atlatamamışken Mervan devam etti.



"Benimle çıkar mısın"



Elif bize bakarken hepimiz onu onaylıyorduk.




"Evet" diye çığlık atan Elif ile bir alkış tufanı kopmuştu.




"Olum bir ben sap kaldım ya "


Baturay söylenirken elimi kaldırıp kendimi farkettirdim.


"Bende"



"Siz Orkunuçla böyleyken kendine sap deme bence" Başak yapma güzelim.



"Başak saçmalama bence" Orkun dalga geçer gibi söylemişti bunu. Evet kırılmıştım.


"Öyle Bir şey yok" diye geveledim.


"İtiraf edin abi işte" Baturay üstelerken Orkun sessiz kalmıştı.



"Belli oluyor her halinizden"


"Yeter artık yok öyle birşey" diyip ayağa kalktım. Arkamı dönüp mekandan çıktım. Elif'in arkamdaki sesini duysam da onu durdurup

"Yalnız kalmak istiyorum Elif"


"Ama Meryem ba"


Onu susturup yoluma devam ettim. Arkamdan gelmediğini biliyordum.

Tek başıma kalmıştım bu beni biraz sakinleştirmişti ama bu saatte tek başıma olmak ürkütüyordu. Üstelik yanımda telefonum da yoktu.

Uçurumun kenarına gelince bakmaya başladım. Hayır rahatlamak için böyle yerlere gelen bir insan değildim ama sanki burda olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum.



Arkadan gelen ayak sesleri beni baya bir ürkütürken sinirli ama tanıdık gelen ses beni az da olsa rahatlatmıştı.



"Çok mu zor itiraf etmek" diye bağırmıştı.


Yüzüne bakmadan konuştum



"Çok mu bilmek istiyorsun kimden hoşlandığımı"



" Kendini beğenmiş. Salak çimen gözlü uzun boylu ve evet sürekli kendisinin de dediği gibi yakışıklı olan salağın birinden"



Gözlerimi kapatıp bağırarak söylediğim bu sözlerden sonra ne yaptığımı anlayınca biraz da utanarak Orkuna döndüm.


"Şimdi anladın mı kim olduğunu"


Başını iki yana salladı.




Biraz yükselip Orkunuç u öpünce o da karşılık vermişti.


Geri çekilip yüzüne bakınca bu sefer o konuştu.

"Ben kendini beğenmiş değilim" gözlerimi devirip konuştum.


"Öylesin"




"Hayır"


"Evet" gülüp konuştu.


"Her neyse seni seviyorum" gülüp konuştum.


"Bende"





Herkese merhaba ben yazar yb değil final geldi sizin de anlayacağınız üzere baya bir sıkışıp kalmıştım bu hikayede bu yüzden final atmak istedim. Umarım beğenirsiniz ve yorum atarsınız. Yeni bir kurgu ile karşınıza çıkmayı düşünüyorum bu daha farklı bir kurgu olacak youtube ile alakalı olacak tabi ki yine bir Merkun hikâyesi olacak. Hepinizi çok seviyorum. Bu kısa ama güzel yolculukta yanımda olan herkese teşekkürler. Bu arada dün olanları biliyorsunuzdur. Merkun fandom olarak gerçekten çok üzüldüm bu konu hakkında konuşmak isteyen özele gelsin.




NOT DEFTERİ (Merkun)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin