Unwanted Wife Part1 (COMPLETE)

CHAPTER TEN

     Pinilit ko nalang maging Normal ulit ang takbo nang buhay ko.. sa mga nakalipas na araw napagisip isip ko din na hayaan na muna si Cassy na malayo sakin.

    Ngunit habang lumilipas ang mga araw mas lalo ko lang nararamdaman ang pangungulila sa kanya at napagtanto ko kung gaano siya kaimportante sakin nananaig ang kagustuhan kong sundan siya sa pilipinas at bumawi sa kanya sa mga pagkukulang ko..

    Bakit ko ba siya dinamay sa galit ko sa kanyang ama wala siyang kasalanan ang tanging kasalanan niya lang ay maging ama ang taong sumira nang buhay ko..

    "ma'am Mr. Toralba want to connect in your line.. icoconect ko po ba!?" Pukaw ng saecretarya ko sa pamumuni ko bigla akong napatingin sa kanya..

    "No please tell him na wala ako dito ngayon.." tipid kong sagot

    "yess ma'am.." agad niyang sagot at tumalikod na para lumabas..

    "ahh!  sandali lang Rose." pigil ko sa kanya nang pihitin na niya ang pinto palabas..

    "ma'am!?"  Nagtataka niyang sagot

    "pwede ba kitang makausap? Kahit ilang minuto lang" i ask her bigla naman siyang natigilan mababakas din sa mukha niya ang pagkabigla at pangamba..  kaya bahagya akong ngumiti para mabawasan ang pangamba niya..

    "yes.. ma'am tungkol po saan?" Kalmado na siya nang magsalita

    "Kailangan ko lang nang makakausap.. naguguluham kasi ako sa nararamdaman ko.." panimula ko nang umupo siya sa upuhan na nasa harap nang table ko..

    Nag nod lang siya kaya naman nagpatuloy ako sa pagsasalita..

     "si Cassy.. kasi mula pinanganak ko siya.. malayo na ang loob ko sa kanya.. sa kadahilanang ang ama niya ang sumira sa buhay ko.." i pause for a moment parang pakiramdam ko kasi may nakabara sa lalamunan ko.

    "ma'am you did that to your own daughter..??" Di makapaniwalang tanong niya tumango lang ako bilang tugon..

    "ilang taon na po siya ma'am" bilang tanong niya

     "She's going five this year.. but now she's gone.." mulagat ang mata ni rose nang marinig ang sinabi ko..

    "what!!?? She is dead??" Pabigla niyang tanong

    "no i mean is wala na siya sakin.. sumama siya sa ama ko.. na but i feel incomplete since she's gone and i realize how much she's mean to me.. pero natatakot ako dahil sa dami anng kasalanan ko sa kanya baka di na niya ako matanggap bilang ina niya.." malungkot kong wika..

    "ma'am trust your heart.. follow your heart.. your daughter is need you.. she's only five ang bata pa niya marami kapang pagkakataong bumawi sa kanya ma'am Chloe.. maswerte po kayo dahil dioa huli ang lahat nang marealize niyo ang importansya nang anak niya.. not like me ni hindi ko man lang napaghukulan nang panahon ang . Anak ko namatay siya nang hindi man lang nararanasan ang pagaaruga nang isang ina.." maluha luha niyang sabi nabigla naman ako sa nalaman kong buhay niya.. di kasi halata sa mukha niya ang bigat nang pasanin niya..

    Bigla akong kinabahan.. sa mga narinig ko Sana nga di pa huli ang lahat para sakin..

     Lumipas ang maghapong.. wala ako sa sarili buti nalang ay pumayag ang board member na icancel muna ang meeting.. kaya maaga akong nakauwi pagod na pagod ang pakiramdam ko di kagaya dati..

    At may nabuo na rin akog plano.. susunod ako sa pinas kahit ayaw ko nang umuwi doon gagawin ko.. alang alang sa anak ko.. nagpabook agad ako nang flight.. mamayang madaling araw di ko pa nasasabi kay Coco but for sure he'll be happy sa desisyon ko.. so i call him