Sevme, bağır, çağır, küfret
Ama gitme.
Öyle güzel bakıp gitmek olur mu hem?
Bu kadar güzel imkansızlık olur mu?
Olmuş işte.
Dağınık saçlarınla gözlerindeki kırgınlığı kapatırsın sen,
Paslı yüreğin 'iyiyim' der
Herkes inanır
Ben inanmam.
Nefretin bile kim bilir nasıl güzeldir senin?
Nefretine razı bu yürek,
Fakat dayanamaz başkasını sevmene.
Yazıyorum seni boş kağıtlara,
Yakıyorum seni sonra
Alev alırken yüreğimde
Kül olup giderken
Acısı kalır anılarımın
Ben seni yaksam da
Anılarım beni yakıyor iki katıyla.
Sonra dizlerimi çeneme kadar çekince,
İki elimi saçlarımın arasına aldığımda,
Kendimi patlak bi sokak lambası gibi gereksiz hissettiğimde,
Tüm sorularıma kendim yanıt bulduğumda
Delirdiğimle kaldım.
Hissettirdiklerinin sancısı kaldı benimle.
Delirttin, kendimi bilmez oldum,
Aynaya baktığımda artık kendimi görmez oldum,
Kendi yalanlarıma inandım
Sende alkışladın.
