Love Triangle With My Two Bestfriend(On Going)

Love 10

Kian's POV

Umakyat na ko papunta sa room namin tatawagan ko pa kasi si barb

*kring* *kring*

-hello Liam i miss you nasaan ka ba kasi di na tayo nakakapagmalling-
A
~I miss you too barb meron lang kasing konting problema tungkol sa family vacation~

-akala ko ba next week pa yun may balak ka ba talagang hindi ako pasamahin-

-No di ko kasi nabasa agad yung text ni mama sorry talaga barb basta pumunta ka sa resort ha i will wait for you-

-ok ayusin ko lang yung gamit ko para dun mamaya na lang bye-

-bye take care always-

Hindi ko alam pero parang may power si barb na nakakahulog sa kanya na love at first sight nga talaga ako sa kanya nakita ko kasi siya dati nung mga bata pa kami sa school kausap niya si Rain kaya nung nasa room na kami nilapitan ko si Rain kung ano man yang iniisip niyo oo tama kayo ginamit ko si Rain para mapalapit sa kanya pero di ko naman alam na magiging kaibigan ko siya

Kaya ko naging kaibigan si Rain kasi pag uwi ko galing sa korea nagkita kami sa garden park kasama niya si Barb kaya linapitan ko sila

Flashback

"Mark Liam ikaw ba yan?"tanong sakin ni kian na nagtataka

"Yes I just arrived here a while ago from korea"

"Daebak you look mature by the way this is Barbie Stefanie remember"

"Yeah she was our classmate when we're at elementary"

End of Flashback

Tapos pinilit ko pa si dad para maging partner namin sa business para magkikita kami ni barb sa mga meeting

Kaya nga nung nasa mall kami ni Rain umalis na agad ako para lang sa pina emergency meeting ni barb

Habang nagmumuni muni ako dito napatingin ako sa relo na binigay niya sakin na relo.. mukang pinag-isipan niya talaga alam niya talagang magugustuhan ko to kaso may binigay na sakin si barb kahit na medyo di ko type yung design okay na rin galing naman kay barb

Kaya tinanggal ko yung ragalo niya sakin tsaka pumunta ulit sa garden baka kasi inubusan niya lahat ng pagkain dun

"Rain bakit ka umiiyak meron bang pumunta ditong guard tapos pinapalinis na dito dami mo pa kasing arte"pagkasabi ko nun pinunasan niya yung luha niya

"Di ah sipon ko lang yan sa mata na lumabas nabara na kasi yung dalawang butas ng ilong ko"astig naman ng palusot nito sinong tao maniniwala dito

"Ano kasi para ka lang ewan jan"

"Sinong hindi maiiyak sobrang saya ko lang talaga na umabot tayo ng 7 years oo ang saya"hay talaga tong si ulan ang  babaw ng kaligayahan

"Bat ayaw mo parin tumigil umiyak jan"

"Tulungan mo kaya ako maglinis dito di ka naman natuwa sa surprise ko"di naman kasi nakakatuwa alangan na tumalon talon ako sa saya

"Sino ba nagkalat niyan diba ikaw wag mo na kong idamay jan di ko naman sinabi na magsurprise ka"

"Tanga mo din minsan noh di na surprise yun kung sinabi mo umalis ka na nga lang di ka naman tutulong dito tsaka di mo naman nagustuhan yung gift ko"sabi niya habang linilinis yung kalat niya

Nakokonsensiya naman ako bakit ba kasi ang lakas na appeal sakin ni Rain di ko tuloy matanggihan

Kaya inayos ko na yung pinagkainan namin