ကျိန်စာ
အခန်း ( ၁၂ )
"သက်ထား "
လရိပ်သည် နောက်တစ်နေ့ ကျောင်းက အပြန် ရတီ့ကို ခေါ်ပြီး သက်ထား၏ ဆိုင်သို့ နောက်တစ်ခေါက် ထပ်သွားခဲ့သည်။ လရိပ်ကို မြင်တော့ သက်ထား၏ မျက်နှာထက် မလိုလားသည့် အရိပ်အယောင်များ ဖြစ်တည်လာ၏ ။
"နင် ဘာလာလုပ်ပြန်ပြီလဲ ။ ငါ နင့်ကို ပြောစရာမရှိပါဘူးဆိုတာ နားမလည်ဘူးလား "
သက်ထားက မျက်နှာထားတင်းတင်းနှင့် လေသံက ခပ်မာမာဖြင့် ဆိုသည် ။
"လရိပ်ကို ကိုနေပိုင် အားလုံး ပြောပြပြီးပါပြီ "
"ဟုတ်လား ။ ဒါဆို သူလဲ မိုးဆု ကို ဒုက္ခပေးခဲ့တယ်ဆိုတာရော ထည့်ပြောရဲ့လား "
လရိပ် သက်ပြင်းရှိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် ။
"သူအားလုံးပြောပြပြီးပါပြီ ။ ဇွဲ နဲ့ မိုးဆုတို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်ရဲ့သားနဲ့ ဝေးခဲ့ရတယ် ။ လရိပ် သူတို့ကို ပြန်ပြီး အဆင်ပြေစေချင်တယ် "
"ပြီးခဲ့တာတွေ ပြီးပါစေတော့ ။ ရှင် အခုမှ အဆင်ပြေစေချင်လဲ အားလုံး နောက်ကျနေပြီ လရိပ်"
"ဒါနဲ့ မိုးဆုက ဘာလို့ ဇွဲကို အဖြစ်မှန်တွေ မပြောပြခဲ့ရတာလဲ ဟင် "
"သူက ဘယ်လို ပြောရမှာလဲ ။ သူ လက်စွပ်ခိုးတာက အစွပ်စွဲခံရတာပါလို့ ပြောရမှာလား ။ သူ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းနေပိုင်ကတောင် သူ့ကို ခိုးတယ်ဆိုပြီး ပြောခဲ့တာ ။ သူက ဇွဲကို အဲ့ဒီချိန်မှာ ဘာတစ်ခုမျှ မရှင်းပြချင်ခဲ့ဘူး ။ နောက်ပြီး မိုးဆုက စာအရမ်းတော်တာ ။ ဆရာ၀န် ဖြစ်ဖို့လဲ ရည်မှန်းချက်အပြည့်နဲ့ သူ ကြိုးစားခဲ့တာ ။ အခန့်မသင့်ရင် သူ့နာမည်ပျက်ပြီး ကျန်ခဲ့မှာ ။ အဲဒါကြောင့်ပဲ ဘယ်သူ့ကိုမှ အသိမပေးဘဲ သူ့မိသားစုတွေနဲ့အတူ စာမေးပွဲပြီးတာနဲ့ အခြားမြို့ကို ပြောင်းသွားခဲ့ကြတာ "
" ကြားရတာ တကယ်ကို စိတ်မကောင်းပါဘူး ။ လရိပ် အားလုံးကို ဖြေရှင်းပေးပါ့မယ် ။ လရိပ်ကို မိုးဆုရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်လေးပဲဖြစ်ဖြစ်ပေးပါလား သက်ထားရယ် "
ESTÁS LEYENDO
ကျိန်စာ < Completed >
Romanceငယ်စဉ်ကတည်းက ယောကျာ်းလေးတွေနှင့် မပတ်သတ်ရ ၊ စကားမပြောရ စသည့် မိဘနှစ်ပါး၏ အမိန့်တွေနှင့် ကြီးပြင်းခဲ့ရသော လရိပ် ။ တက္ကသိုလ်တက်တက်ချိန်မှာတော့ အဝေးသင် မဟုတ်ဘဲ ဒေးတက်ခွင့်ရဖို့ ကတိတွေ အထပ်ထပ်ပေးမှ တက်ခွင့်ရခဲ့၏ ။ ထိုကတိက ယောကျာ်းလေးများနှင့် မပတ်ရဟူ၍ ။...
