▪|| Doki Doki Edebiyat Kulübü ||▪

▪|| 3 ||▪

Sayo-nara~
Artık ona hislerimi söylemeliydim. Çünkü, o beni her ne olursa olsun...değer veriyordu...O...O...Sayori'ydi...
"Sayori."
"Oh? Efendim ?"
"Ben....Ben seni seviyorum!"
"Ne...ama ben.."
"Of! Biliyorum çok aptalcaydı...üzgünüm" oradan hızla uzaklaştım, beni görmesini istemiyordum. Evime gittim ve kendimi yatağa attım. Bunu nasıl söyleyebildim ki!? Sadece gözlerimi kapatıp olanları düşünmemeye çalıştım. Çünkü düşünsem kendime zararlı çıkacaktım.

Sabah olur...

Aşağı inip onu çoktan beklemeye başlamıştım. Geç kalacağını bildiğim için çok endişelenmedim. Yarım saat geçti ve ben okul olduğunu unutmuş olabileceğini düşündüm, ne de olsa konuştuğum kişi Sayori'ydi. Uzun süre geçince biraz da olsa endişelendim. Evine gittim kapı açıktı ve içeri girdim. Sayori'nin odasını bulmak çok zor olmamıştı fakat kapalıydı kapısı.
"Sayori...?"
Bekledim.
"Orada mısın..?"
Bekledim.
"Okula geç kalacağız hadi kalk."
Bekledim.
Ses gelmedi.
"Sayo-"
Kapıyı yavaşça açtım ve..
H..Ha...Sayori..
Olamaz..Hayır..Yapmış olamaz!!
Kendisini...asmıştı...haha....hahahah...yapmış olamazdı...olmamalıydı..yapmamalıydı..
Yere düşüp onun cansız vücuduna bakarken gözyaşlarıma hakim olamadım. Monika'nın sözleri beynimde yankılandı.. 'Onu biraz askıda bıraktın..ha?' Hayır..Ben yapmadım..yapmadım..Sayori..hayır..
Gözlerimden yaşların dökülmesine engel olamıyordum..
Sayori..
Onun son anda karar değiştirdiğine elleriyle çırpınmaya çalıştığını fakat...başarısız olmuştu..
Festivali s... et!
Ben arkadaşımı kaybettim, çocukluk arkadaşımı.
Asla onu unutamam.
Asla.
Asla.
Asla..
Asla....

Wow kısa oldu fakat olduğunu düşünüyorum. Kısa kestim çünkü çok uzatmanın gerekli olmadığını biliyorum.
Eheh.. onu askıda bıraktın gibi ha? Kısmında monikanın sözü tam anlamıyla şu:
You kinda left her hanging? Gibisindeydi bende en yakın çevirisinin bu olduğunu düşünüyorum :3
Ve her oyunun sonunu yazacağım bu kitaba eheh :3