Geceyi koynunda yoğurduğum
Sabahı kasıklarında doğurduğum kadın
Aşk ezberimi bozuyorum seninle
Sil baştan yazıyorum hepsini
Ensene kazıyorum dişlerimle
Kan çökmüş emdiğim dudaklarına
Boynunda griler tomurcuklanmış
Dudağımda bir tat var kasıklarından kalma
Ensene yazdığım şiir böyle bitmemeli
Dur! yatakta bıraktığım gibi kal
Öyle anadan doğma sere serpe
Ne gece doydu çığlıklarına
Ne de sabaha uyandı bedenim
Ne durdan anlarım ne yoktan
Dirildim bak yine sana
Hadi gel sımsıkı sarıl bana
İçinde erimezsem bin defa
Ateş olsam ne fayda
