Adım Adım İntihar

Bölüm 2

Oy vermeyi unutmayalım. İyi okumalar ⭐❤

İlk babama karşı geldiğimde 17 yaşımdayım. İlk defa o gün bana vurmasına izin vermedim. Ne yapmıştım ben onlara ? Neden bana böyle yapıyorlar ? diye sormayı çoktan bıraktım. Çünkü onlara sorduğumda onlar da bilmiyordu. Onlar da bana cevap verememişti.

Ufakken , babam bana her kızdığında hep daha iyi bir çocuk olacağım diye kendime söz verirdim. Fakat büyüyünce daha farklı oldu. Ben artık daha iyisi olmaya çalışmıyorum. Onların daha iyi bir ebeveyn olmasını umuyorum.
Zaten artık sevgi gösterseler de göstermeseler de fark etmez. Bir şekilde bu yaşlara kadar gelebildiysem , bundan sonrada devam edebilirim.

Dün evden atıldığım da direk olarak sahile gittim. Normal ailelerde ''Çık dışarı. Gelme.'' gibi sözler edildiğinde aile birkaç gün sonra özler ve geri çağırır.
Fakat bu böyle bir durum değildi. Beni geri almayacaklarını yada arayıp sormayacaklarını adım kadar iyi biliyordum. Geri dönmeye niyetim yoktu.

Sahilde oturup kara kara ne yapacağımı düşünürken telefonum çaldı.
Arayan Topraktı.

Bu arada Toprak benim çok yakın arkadaşım.3-4 yaşlarından beri arkadaşız. Uzun boylu, kahverengi saçlı, kahverengi gözlü biri. Aynı ilk-orta okul, aynı lise derken hala arkadaşız.
Toprak benim her şeyimi bilir. Bende onun. Ailemi de bilir. Hatta bir ara arkadaşlığımıza da karşıydılar fakat biz yine de hep birlikteydik.

Arayan Topraktı. "Efendim Toprak." "Naber ? Dışarda mısın?" "Evet. Sanırım bundan sonra hep dışarıda olacağım." Deyip gülümsedim. "Nasıl yani ?" "Anla be oğlum işte. Sonunda kovdular." "Geliyorum. Sahildesin dimi ?" "Hıhı." Tamam diyip telefonu kapattı.

Ben de tekrar denize döndüm. Durup dururken gözlerim doldu. Neden oluyordu şimdi bu ? Ağlamaktan hoşlanmam. Neden durup dururken gözlerim doldu ? Yaşadıklarım mıydı beni bu hale getiren. Yoksa sürekli güçlü kalmaya çalışmamın sonucu muydu bu ?

İnsanlar birbirlerini anlamaya çalışmaz. Dışardan görüldüğü gibi olmayan bir sürü insan vardır. Kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez. Etrafta suratsız olarak anılan birinin  belki de ciddi sıkıntıları vardır. Belki insanlara güvenmiyordur. Serseri diye adlandırdığınız kişiler belki de aile sevgisi nedir hiç bilmezler. İnsanları tanımadan yorum yapmak insanın fıtratında vardır.

Güçlü biri oldum hep. Yada öyle hissetmeye çalıştım. Pes ettiğim de ise hep yargılandım. İnsanlar hep böyledir.
Asla karşısındakilerin de insan olduğunu düşünmez. Asla hata kabul etmez. Fakat unutmayalım ;

Özgüvenli biri , kırılabilir.
Güçlü biri , zayıf kalabilir.
Masum biri , değişebilir.
Neşeli biri , üzülebilir.

●●●●●●●●●●●
Bölüm hakkında görüşlerinizi yazarsanız çok mutlu olurum.

Kısa oldu ama hemen bir bölüm atmak istedim. Kitaba olan ilgi beklediğimden çok daha farklı oldu. Kitabı kütüphanenize veya okuma listenize eklemeniz beni çok mutlu etti. Bir sonra ki bölüm daha uzun olucak sadece kısa bir süre beklemenizi rica ediyorum. 100 kişi olduk. Gerçekten çok mutluyum. Çok ama çok teşekkür ederim.