Uyumuş olduğumu,dışarıya bir göz atınca anladım.Hava kararmıştı.Saate baktım.02.20 'yi gösteriyordu.Uzun bir süredir uyuyordum.Annem çoktan gelmiş olmalıydı.Yatağımda biraz daha uzandıktan sonra,kalktım ve odamdan dışarı çıktım.Annem yatmış olmalıydı,hiç ses gelmiyordu.Aşağıya indim.Koltuğa oturdum,televizyonu açtım ve izlemeye başladım.Acıktığımı fark ettim.Mutfağa girdim.Annem genellikle yemek pişirmez,iş dönüşü aldığı hazır yemeklerle idare ederdik.Ya da bazen kendimiz bir şeyler uydururduk.Patates kızartması,tost gibi.Kendime salamlı bir sandviç hazırlamaya başladım.Domatesi keserken,parmağımı kestim.Derin bir kesikti,çok fazla kan akıyordu.Kesiğin üzerine elimi bastırdım,yeterli değildi.Havluyu aldım.Her yer kan olmuştu ve benim midem bulanmaya başlamıştı.Başımın döndüğünü hissettim,yere düşmemek için bir sandalyeye oturdum.Başımı masaya koydum ve böyle bekledim.Dikiş atılması gerekebilirdi.Annemi uyandırmak istemiyordum,belki arabayı lıp kendim gidebilirdim.Arabanın anahatarları her zamanki yerinde duruyordu.Sessizce kapıyı açtım ve dışarı çıktım.Kapıyı kilitlemeyi unuttuğumu fark edince geri döndüm ve kapıyı kilitledim.Araba kullanmaya yabancı değildim,bunu daha önce de yapmıştım.Arabaya indim,motoru çalıştırdım ve kendimle gereksiz bir şekilde gurur duyarak geri geri anayola çıktım.Kandan ıslanan havluyu elime sıkıca sardım.En son istediğim şey yaranın enfeksiyon kapmasıydı.Hastaneyi bulmak için biraz dolandım,ikinci seferde bulabildim.İlkinde yanlış yola saptığımı fark etmiştim.Acil servise girdiğimde ortalık sakin gözüküyordu.Sanırım benim burada olmama sevinmeyeceklerdi.Bankonun başında duran hemşire uykulu gözlerle bana baktı.Özür diler gibi bakarak,elimi gösterdim.Hemşire,her gün böyle şeylerle uğraşıyormuş havasında sıkkın bir tavırla adımı,soyadımı ve doğum tarihimi sordu.Beni ilerideki bir odaya yönlendirdi.Orada bir adamla karşılaştım.Elimi görünce beni hemen yanına çağırdı,sedyeye oturrtturdu.Havluyu açtı ve elimdeki kesiği inceledi.Sonra soru sorar gibi yüzüme baktı.Kendimi açıklama yapmak zorunda hissettim.
-Ufak bir mutfak kazası,biraz sakarımdır da,dedi. gülerek.Sakar olduğum doğruydu.
-"Daha dikkatli olmalısın,küçük hanım.Şimdi dikiş atmam gerekecek.Canın yanacak ama kısa bir süre için.
Dikiş atmaya başladığında,kestiğim zamanki kadar acıtmadığını fark ettim.Elime beş dikiş attı.Bittiğinde kendimi fazlasıyla kasmış olduğumu fark ettim çünkü boynum ve omuzlarım ağrıyordu.
Görevliye teşekkür ettim.O da bana daha dikkatli olmamı söyledi.Uykulu hemşireye de veda ettikten sonra arabama doğru yürüdüm.Arabanın yanına geldiğim sırada arkamda bir ayak sesi duydum.Umursamadım.Arabanın kilidini açmak için düğmeye bastığımda yanımdaki araba değil de daha uzaktaki bir arabadan ses geldi.Bu arada ayak sesleri yakınlaşmıştı.
-"Bayan,sanırım bir yanlışlık oldu.Bu benim arabam.Sizinki hemen şuradaki olmalı."dedi karşımdaki uzun boylu,geniş omuzlu mavi gözlü yabancı.Eliyle işaret ettiği yere baktığımda gerçek arabamı gördüm.Sonra yanında durduğum arabaya baktığımda geçen yolda gördüğüm Honda olduğunu fark ettim.Kızardığımı hissettim.Kekeleyerek bir şeyler söyledim.
-Üzgünüm,ben.. karanlık tam ..göremedim sanırım.Kafam bazen karışıyor da.
Sonunda kekelemem geçmişti.Ama bu asla yaptığım aptallığı daha makul gösterecek bir şey değildi.
O ise gülümseyerek :
-Önemli değil,böyle şeyler çok başıma gelmez ama sanırım benim arabama rastladığın için şanslısın
Neden şanslı olmalıyım? dedim gülüşüne karşılık vererek.Çok çekici bir gülümsemesi vardı.
-Çünkü başkası olsa bunun için sana kızabilirdi.Ayrıca ileride daha sık karşılacağımızı hissediyorum,bu da o anlardan biri.
Gülümsemesi o kadar tatlıydı ki,bir an nefesimin kesildiğini hissettim.
-Tekrar görüşmek üzere o zaman,dedim.
Ama gidemedim.Orada dikildim ve gözlerine bakmaya devam ettim.O konuşana kadar bakıştık.
-Geç oldu,en iyisi eve gitmen.Nasıl olsa tekrar karşılaşacağız.
Başımı itaatkar bir şekilde salladım ve giderken gülümsedim.Elimin acısını unutmuştum.Sadece o vardı.Adını sorsaydım keşke.Böyle şeylerin sonradan aklıma gelmesinden hoşlanmıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yabancılarla Asla Konuşma
FantasyBir sonraki an yeni tanıştığı bu adama bu kadar yakın olmasının yanlış olduğunu düşündü.Ama onu oldukça yakınında tutan elleri gevşemek bilmiyordu ve bu Ashley'ye pek fazla bir seçenek bırakmıyordu.Bu kadar yakından bakınca gözlerinin rengini fark e...
