Ik hoorde de bel zoemen door het schoolgebouw net op dat moment graaide ik mijn schriften en aantekeningen bij elkaar en propte ze in mijn boekentas. Wanneer ik aan het raam net naast de uitgang van het klaslokaal stond riep meneer Van Doorn me tot bij zijn bureau. Ik zuchtte diep wanneer ik met tegenzin naar meneer Van Doorn zijn bureau slenterde. Meneer Van Doorn nam een stoel en deed teken dat ik moest gaan zitten. ‘Zo, vertel eens, jongedame. Wat had dit zojuist te betekenen?’ Vroeg meneer Van Doorn terwijl ik plaatsnam. ‘Wat had wat te betekenen?’ Vroeg ik ongeïnterresseert. ‘Je weet heus wel waar ik het over heb, Delphine,’ Zei hij streng. ‘Dat stiekeme gsm-gebruik tijdens de les. Je weet dat dit verboden is op school en al zeker tijdens de lesuren. Als dit nog een keer voorvalt dit schooljaar gaan er sancties aanvast hangen. Dit keer kijk ik het voor de zoveelste keer door de vingers maar dat is dan ook de allerlaatste keer. Begrepen?’ Meneer Van Doorn was kordaat. ‘Ja, meneer.’ Zei ik met een toon die te zielig overkwam. ‘Mag ik dan nu gaan?’ Zei ik verveeld.
‘Gaat u maar.’ Net wanneer ik uit het lokaal was struikelde ik over een boekentas die in het midden van de gang lag. Ik hoorde iemand achter mij grijnzen. ‘Gaat het? Zal ik je even recht helpen?’ Een jongen van ongeveer mijn leeftijd stak zijn hand naar me uit. Hij had een leuke kledingstijl, zijn blonde kuif paste perfect bij zijn helderblauwe ogen en de skinny jeans die hij droeg was bijna zo mooi als zijn ogen waar ik meteen in verdronk. Ik stak mijn hand omhoog. ‘Ja, graag.’ Zei ik verlegen. In minder dan vijf seconden stond ik weer recht. ‘Bedankt.’ Ik voelde mij blozen. ‘Graag gedaan, hoe heet je?’ Vroeg hij. ‘Delphine,’ zei ik rustig. Ik probeerde de blos op mijn wangen onder controle te houden. ‘Mooie naam. Ik heet Niall.’ Zijn stem is zacht en warm. De perfecte jongen heeft me net zien vallen over een boekentas en heeft me mee recht geholpen. Dit is een droom. Mijn gedachten werden onderbroken door de bel. ‘Nou, prettige kennismaking.’ Zei Niall vriendelijk. ‘Ja… euhm… Veel plezier nog.’ Wist ik nog te zeggen voor Niall wegging. Ik wandelde weer naar de les en zag mijn vriendinnen. ‘Oh, daar ben je. We zochten je een hele pauze lang. Waar zat je?’ Typisch Elsa. Ze heeft altijd zo veel vragen op een korte tijd. ‘Meneer Van Doorn riep me tot zijn bureau. Ik kreeg een preek omdat ik al zo veel opmerkingen heb gekregen over mijn gsm-gebruik in de klas.’ Vertelde ik ze met een zucht. ‘En duurde dat een hele pauze lang?’ Vroeg Elsa verbaasd. ‘Nou euhm… Ik… wanneer ik uit het lokaal van meneer Van Doorn wandelde struikelde ik over een boekentas die in het midden van de gang lag. Een jongen van ongeveer mijn leeftijd hielp me overeind’ Vertelde ik aan mijn vriendinnen. ‘Was het een aantrekkelijke jongen?’ Vroeg Gemma speels. ‘Ja, hij was knap. Hij had ogen die zo blauw waren als de oceaan, zijn haar was blond met donkerblonde plukken en stond in een kuif, zijn kledingstijl was perfect en hijzelf heette Niall. Genoeg informatie, Gemma?’ Elsa en Gemma staarden mij minutenlang met open mond aan. ‘Heb je zijn gsm-nummer?’ Vroeg Elsa. ‘Nee, ik had er niet aan gedacht om zijn gsm-nummer te vragen… Jammer.’ Zei ik teleurgesteld. ‘Delphine die een preek heeft gekregen omdat ze te veel op haar gsm zit tijdens de schooluren vergeet de nummer aan dé jongen van het school te vragen. Dat noem ik gestoord.’ Zei Elsa met een geamuseerde blik. ‘Ik zal hem nog wel eens tegenkomen veronderstel ik.’ Ik weet dat ik heb nooit meer ga tegenkomen want onze school is zo groot.
