*Tuut* *tuut* *tuut*
Het irriterende geluidje van mijn wekker zorgde ervoor dat ik wakker werd. Ik ging uit mijn bed en vouwde mijn lakens zo zorgvuldig mogelijk op. Ik liep mijn kamer uit en ging naar de badkamer. Ik kamde mijn haren, deed mijn kleren aan en deed een beetje mascara aan mijn wimpers. Nadat ik me had aangekleed ging ik naar de keuken om mijn ontbijt te nemen. Zoals altijd zat mijn papa de krant te lezen terwijl hij van zijn thee dronk. Mijn mama las een tijdschrift en mijn jongere broertje speelde met zijn cornflakes. ‘Goedemorgen, schat.’ Mijn mama is zoals altijd de eerste die iets tegen me zegt wanneer ik opsta. ‘Goedemorgen, mama. Is er nog cornflakes?’ Vroeg ik slaperig. ‘In de keuken staat een volle doos.’ Ik geeuwde en stond op om het pak cornflakes te gaan halen. Ik had helemaal geen zin om naar school te gaan. En al zeker niet toen ik op mijn lesrooster zag dat ik meneer Van Doorn had.
Ik nam mijn fiets uit de garage en fietste naar Melanie. Melanie was al sinds ik een kleutertje was een buurmeisje van me en we zijn altijd al vriendinnen gebleven. Ik stapte van mijn fiets wanneer ik voor het huis van Melanie wachtte. Ik liep naar de voordeur van Melanie’s huis en belde aan. Na geen tien seconden wachten werd de deur opengedaan door Melanie. ‘Hoi.’ Riep ze enthousiast. ‘Jij hebt er zin in vandaag?’ Gokte ik. Terwijl we fietsten ratelde Melanie maar door over haar crush.
Na een kwartiertje fietsen kwam ik aan op school. Ik zette mijn fiets in de fietsenstalling van het school en sms’te Elsa dat ik op school was aangekomen. Meestal was Elsa vroeg op school om nog koffie te drinken in de kantine . Ik liep over de speelplaats naar de kantine. Gemma was nergens te bespeuren. Waarschijnlijk ging zij weer te laat komen, zoals gewoonlijk. Ik keek wat rond over de speelplaats en mijn hart stopte wanneer ik Niall uit de kantine van het schoolgebouw zag komen. Hoe kan het toch dat ik Niall zo veel zie op school? Onze school heeft 4 verschillende speelplaatsen en Niall was op dezelfde speelplaats als mij. On-ge-loof-lijk! Ik wilde wel krijsen van geluk! Zonder aarzelen stapte ik op hem af en zei hem gedag. ‘Oh, hoi Delphine!’ Riep Niall enthousiast. Ik denk dat hij even hard was geschrokken als mij omdat we elkaar weer zagen. Ik besloot om toch maar iets te zeggen tegen hem voor ik wegging. ‘Toevallig dat ik je hier tegenkom. Kom je vaak naar deze speelplaats?’ Ik hoopte dat Niall ging antwoorden dat hij hier altijd was zodat ik hem veel kon zien. ‘Eigenlijk niet, het was nu gewoon een uitzondering omdat ik zin in koffie had.’ Zei Niall eerlijk. ‘Heb je zin om eens met mij af te spreken?’ Het floepte uit mijn mond. Ik wilde mijn woorden terug inslikken maar het was er uit voor ik het wist. Wat had ik nu gedaan? Ik ga me voor schut zetten… ‘Uh, graag. Wanneer heb je tijd?’ Wat? Zei Niall nu net dat hij met mij wilde afspreken? ‘Ik… Ik uhm… kan je zaterdagavond? Dan kunnen we naar de cinema gaan en daarna pizza eten?’ Vroeg ik verlegen. ‘Ik zal er zijn. Kan je me misschien je gsm-nummer geven voor het exacte uur te laten weten?’ Nadat we onze gsm-nummers aan elkaar hadden gegeven zeiden we elkaar gedag en gingen naar de les.
_____________________________________________________
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal! Lees zeker ook het (engelstalige) verhaal van NetteLeus! Het is een fanfiction over 5SOS. Nog veel leesplezier!
