Aşk Gelir

Gözleri, gecenin en koyu anlarında birer safir gibi parlayan kadın, melodik sesiyle efsunlu kelimeleri söylemeye devam etti. Gözünden akan kan rengi yaşlara inat, son nefesinin yaklaştığını hissetmesine rağmen, elindeki divitle, aklındakileri taş tabletlere kazıyordu. Az sonra bilinmezliğin kollarına yuvarlanacak, evreni var eden yegane gücün huzurunda, yaptıklarının hesabını verecekti. Ama geride kalanları uyarmak zorundaydı.

İşini bitirdiğine emin olduğunda, takatinin son damlasıyla yukarı kaldırdı elindeki tableti. Yazısı biraz eğri büğrü olmuştu. Sağ kolunun hemen üst tarafındaki derince yara yüzündendi elbette. Ama yine de anlaşılır olmuştu. Sessizce okudu;

"Tsige çün ow dem khale kim"

"O gün geldiğinde her kim kızıl güneşi görürse"

"Aarsın hal içn gem oldur Leila"

"Bilsin ki Leila gün yüzüne çıkmıştır."

"Ol dem kim ham namder sın"

"Bütün namertler titresin"

"Sinin tse hum der kun"

"Kader Lalesinin hüküm gününde..."

Görevini tamamlamış olmanın verdiği huzurla tableti toprağın üzerine bıraktı. Artık kıpkırmızıya boyanmış elini üzerine kapatıp efsununu fısıldamaya başladığında, toprak bir el misali açılıp tableti içine aldı. Ve sonrasında, ortası yakut kırmızısı olan beyaz bir lale yükseldi yerden.

"Görev tamamlandı. Şimdi vuslat vakti."

Son sözleri bu oldu kadının. İki avucunu başının üzerinde birleştirdiğinde toprak cılız bedenini içine hapsetti. Yer sallanmaya başladı bir anda. Ağlayan bir çocuğun omuzları gibi sarsıldı bir iki kere. Kadının bir rüya gibi kaybolduğu yerde mavi bir akşam sefası yükseliverdi bir anda.

Bir daha gün yüzüne çıkmadı kadın. Ama sakladığı efsun halkının dilinde bir efsaneye dönüştü. En çetin savaş günlerinde sarıldıkları yegane sığınak oldu müjdelediği kahraman.

Bilinmeyen yüzyıllar sonra, toprak kızıla boyandı bir mevsim. Ve bütün simyacılar anladı, Leila'nın gelişinin yaklaştığını. Yakında filizlenecekti kader lalesi, ve getirecekti halkına sonsuz saadeti...

Selamlar

hikayeyi daha önce okuyan arkadaşlar hikayede değişiklikler yapılacak bilginize.

Yeniden başlama şevki veren sevgili Öz'üme çok teşekkür ederim.

Bakalım kalem bizi nereye götürecek ^^