Bogoshipda(by Joshua Philip)

Chapter 4:The beginning

Keara's POV

Ayy!! Sigaw ko dahil may kotseng paparating. Hinila ko ang bata at sa kabutihang palad ay gasgas lang ang inabot namin.

Isang lalaki ang tumulong samin at itinawid kami. Grabe! Si weirdo! My gadd!
Pero ang nakakagulat pa ay nandon si mama at si Ssong. At di malayong nakita nila ang nangyari.

Ang weird talaga parang nakakita ng multo si Ssong nung nagkatinginan sila ni weirdo. Parang may something..
Hay ano namang paki ko diba? Mabuti na nga lang at ligtas kami nung bata.
Pagkatapos ay umalis na si weirdo at di man lang ako nakapag thank you.

Tama nga si Ssong. May mangyayaring hindi maganda sakin. Pero bakit ganon? Nagkataon lang kaya na nangyari talaga yon?

"Anak ayos ka lang ba? Hu? Wala bang masakit sayo? "Awwww. Ang sweet naman ni mama. Talagang love nya ko!
Wala naman mama ayos lang ako pati tong bata. Niyakap nya ko ng mahigpit at dumating na rin ang mama nung bata.

"Jeffrey! Naku anak! Anong nangyari sa yo? Ayos ka lang ba ha? " halos tumulo ang luha ko sa eksenang yon.
"Nako maraming salamat sa pagligtas mo sa anak ko miss." Walang anuman ang mahalaga ligtas ang bata.

Naglakad na rin kami papunta sa cafe para gamutin ang mga sugat ko. Mabuti at di naman ako kailangang dalin sa ospital dahil wala naman akong natamong fracture sa katawan.

Ughh. Dahan dahan lang ma. Ginagamot ni mama ang mga sugat ko habang naghahanda naman ng meryenda si Ssong.

"Eto po magmeryanda muna tayo."
Wow! Favorite pizza ni mama! Yahooo!
"Maguusap lang kami sandali ni Ssong. "
Maguusap? Ano naman kaya topic nila?
Hay kakain na nga lang ako.

***********

Suzy's POV

Magsabi ka nga. Ano ba talagang nangyari?-tanong ko kay Ssong.
"Wala po tita. " anong wala?
"Ka-kasi po lumabas sa pangitain ko na maaaksidente si Keara. Kaya nung lalabas na sya para bumili ng mga blue berry, sinabi ko sa kanya na baka may mangyaring di maganda kaya ako na lang ang bibibli pero ayaw nya at sya nalang daw ang bibili. Di ako mapakali kaya sinundan ko sya at sinubukang pigilin ang oras kaya lang.. "

Kaya lang ano!?
"Na-nakita ko si teihyang! Mortal kong kaaway sa mundo natin ang nilalang nayon. Kaya naman medyo nadistract ako at nawala sa focus. Kaya ayan."

Ganon ba? Hindi ba mataas ang katungkulan ni teihyang doon?
"Oo nga e. Kaya nga hindi ko maisip kung bakit nandito sya ngayon."
Kung ganon e problema nyo na yon! Basta bahala kayo kung gusto nyong magaway pero wag nyong idadamay si Keara maliwanag!?  "O-opo tita." Sagot nya at natapis naein ang aming usapan.

-----------------------

Keara's POV

Oh mama! Aalis kana?
"Oo marami pa kong gagawin e. Sige ha magiingat ka. Minsan kasi makikinig ka rin dito kay Ssong."
Hay nako mama. Sige sige na.

Umalis na si mama at lumapit sakin si Ssong. "Keara, kilala mo ba yung lalaking tumulong sayo kanina?"tanong nya out of curiosity. Ah. O-o? Me-dyo?
Kasi nakabangga ko lang yun nung isang araw tapos parang lagi ko naman syang nakikita.

"Ahh. Akala ko kasi kilala mo."
Bakit kilala mo ba? Mabilis kong tanong sa kanya. "Hindi ah! Pero parang pamilyar lang kasi." Ahh. Di ko nga alam pangalan non e. Weirdo ko lang sya tawagin.

"Weirdo? Bakit may kakaiba ba syang kakayahan?"tanong ni Ssong.
Hu? Hindi. Wala no e kasi pagnagkikita kami non, walang ekspresyon! Tulala ni thank you di man lang marunong magsabi.

Tumango lang sya at parang may sinabi.
Ano? May sinabi kaba Ssong?
"Ah? Wa.. Wala wala."
Mabuti pa Ssong, magligpit na tayo at maaga tayong magsara. Ang sakit ng katawan ko e. "O sige saglit lang."

Mabuti na nga lang din at nandoon si weirdo. Atleast may tumulong sakin. Pero ano nga kayang pagkatao non? Tssk.! Pamysterious pa kasi.

-------------------------------

Teihyang's POV

Habang naglalakad ako sa street ay nakita ko si coffee jelly girl. Nasa gitna ng tawiran. Kundi ba naman talaga nababaliw! Nakakapagtaka lang at biglang malapit na sya sa akin kasama yung bata. Muntik na silang masagasaan. Pero parang tumigil ang oras at umasog sila ng kaunti para hindi masyadong masaktan.

Tinulungan ko sila hanggang sa makatawid at nagulat ako sa nakita ko!
Si Ssong. Ang immortal kong kaaway na ibang uri din ng nilalang. Grabe! Ano sinundan nya ko dito? O baka naman may iba syang pakay.

At bakit kasama nya si coffee jelly girl?
Mukang matagal na silang magkakilala. Hay. Kailangan makausap ko ang nilalang nayon!

"Toot.. Toot. Toot. Toot."

Tatawagan ko si V para sabihin to.
Hello? V?
"Yes bro?  Anong atin?"
Si Ssong kasi nandito rin pala sa mundo nyo? At si coffee jelly girl, kasama nya.
"Talaga bro? Yung mortal mong kaaway? Ay immortal pala."
Oo sya nga! Hindi ko alam kung bakit sya nandito at anong balak nya.

"Grabe ka naman! Baka naman nabored na sa inyo at lumipat na sya dito. Tapos naging good. Diba?" Hay ewan ko ba.
"O e ano? Kakausapin mo ba?"tanong nya. E siguro pupuntahan ko sya dun sa cafe na bagong bukas dyan sa kanto. Kasi nandon si coffee jelly girl e baka magkasama sila.
"Ahh o sige bro goodluck na lang sayo. Balitaan mo na lang ako."
At natapos na ang usapan naamin.

Umalis na rin ako para pumunta sa cafe at makausap si Ssong.

------------------------------

Keara's POV

Oi Ssong! Ano tara naba? Aya ko kay Ssong dahil uwing uwi nako talaga.
Tapos biglang tumunog yung bell.
Sorry we're close come again tomorrow.
Nagulat ako dahi pagharap ko ay si weirdo ang nakita ko.

Sorry ah sarado na kasi kaami e. I sarcastically said to him.
"Saglit lang naman gusto ko lang makausap si Ssong."sabi nya with all of his eyes on me! Si Ssong? Bakit kaya? Sabi ko na ye ex nya siguro tong weirdo na to!

Ssong! May naghahanap sayo tara muna dine. "Pakisabi saglit lang." Siguro naman narinig nya na sinabi yon ni Ssong. "Matagal mo na bang kilala si Ssong?"bigla na naman nyang tanong. Grabe! At least alam ko na na nakapagsasalita talaga sya.

Oo. Sagot ko sa kanya. Tumango lang sya at di na nagsalita. Mayamyabpa ay dumating na si Ssong. O Ssong. Kilala mo ba sya ha?

Paglabas ni Ssong ay parang nakakita ng multo si weirdo at nagkatitigan sila.
"Anong ginagawa mo dito? "Tanong ni Ssong at sumeryoso na ang paligid.