DESTINY (Hunhanff)

Chapter 8

After 5years

FOV,
 
*TULONG PLEASE HELP ME HUHU AYUKO PA MAMATAY PLEASE TULUNGAN NYO KO*

"are you okay let me help you hold my hand"

"Lu anak are you okay?  Biglang nagising si Luhan ng may luha sa mata dahil ginising sya ng kanyang ina

Masama na naman ba napanaginipan mo anak pinagpapawisan ka at may luha na naman yang mata mo'

Mama bat lagi ko nalang po syang napapanaginipan sinu ba sya tsaka bat pag napapanaginipan ko sya wala naman syang mukha sinu kaya sya

Hindi ko rin alam anak halika kana nga mag almusal kana dahil tanghali na
Walang nagawa si Luhan kundi ang tumayo lagi nalang ganito si Luhan sa twing gigising sya lagi nalang may luha sa mata nya at palagi nyang napapanaginipan ang taong walang mukha ..

Anak wala ka parin bang naalala sa nakaraan mo o kaya kami ng papa mo ? Tanung ng kanyang ina habang nasa hapagkainan sila

Oo nga anak magiisang taon narin ang nakalipas mula nung macommatoes ka '

Limang taon na simula nung trahidya na nangyare kay luhan nakamatoes sya ng mahigit apat na taon bumagsak kasi ang sinasakyan nyang eroplano nung papunta syang china at dahil dun nawala ang kanyang alaala wala syang maalala kahit anu kahit ang sarili nya di nya alam kung sinu sya .

Oh dibale na nak wag mo na pilitin na alalahanin mo kami or ang sarili mo balang araw babalik rin ang alaala mo sa ngayon kaylangan mo magprepara dahil ihahatid kita papuntang korea anak' sabi ng kanyang ama nakatingin si luhan sa kanyang ama na may pagtataka

Papa saan pong korea?  Anu pong gagawin ko dun tsaka bakit di kayo kasama? Tanung nya dito

Nak ihahabilin ka muna namin ng papa mo sa tita Beaka mo remember sya yung mama nung kaybigan mong si baekyhun
Tsaka anak dun mo itutuloy yang pagpapagaling mo. Hindi na sumagot si Luhan at tumangi nalang wala man syang maintindihan pero hinayaan nya nalang dahil alam nya namang para rin iyon sa ikakabuti nya..

"Mag iingat ka dun nak ha tandaan mo mga bilin ko sayo pupunta naman kami ng papa mo dun pero dipa ngayon oh sya pumasok ka na dun baka maiwan kapa ng flight mo.

'Opo ma pa mag iingat din po kayo dito mamimiss ko po kayo sige bye po! At naglakad na paalis si Luhan malungkot man syang aalis pero tinatatagan nya lang ang loob nya.

/////////Huehue kbye di talaga ako marunong gumawa ng storya //