Ölüme Bir Adım Kala...

227 1 0
                                    

                                               Bölüm I/Sonun Başlangıcı

"Kaçmalıyım. LANET OLSUN Arkamdalar." Koşuyordum Birden Ayağım Yere Takıldı Ve O Lanet Olası Yüzünü Gördüm.Beni Isırdı Çok Acı Vericiydi Ve Birden Uyandım Sonra Kendime Birden Küfür Etmeye Başladım.Fazla Gerçekçiydi...

Hergün ki Gibi Okula Gidiyordum Arkadaşlarımla Klasik Oyun Muhabbetlerimizi Yapıyorduk Konu Zombilere Geldi Ben Ve Arkadaşım Dürüst Olmak Gerekirse Gerçekten Zombi Kıyameti İsteyen Türlerdendik L4D2 (Left 4 Dead 2) Gibi Oyunlardan Bahsediyorduk Zil Çaldı Sınıfa Girdik Gene Gerizekalı Biyoloji Hocası Bişeyler Anlatıyordu Ben İse Cam Kenarından Bahçeyi İzliyordum.
Birden Kafam Acıdı Hoca Kafama Vurmuştu "Aptal Biraz Ders Dinle Gene Takdiri Virgüllerle Kaçıracaksın" Dedi Bende "Peki" Dedim Bahçeyi İzlemeye Devam Ettim.
Eve Dönerken Arkadaşımla Zombi Muhabbeti Yapıyorduk Resmen Piskopat Gibi Zombiler Gerçek Olsun Diye Dualar Ediyorduk Eve Gittim L4D2 Oynuyordum Birden Annemler Konuşmaya Başladı Ne Oluyor Diye Salona Gittim Haberlerde Saçma Sapan Şeyler Yayınlıyorlardı Biri Bir İnsanı Yemiş O'da Ölmüş Canlanmış Ben İçimden Dedim Allahım Gerçek Oluyor Ama Bir Yandanda İçimi Bir Korku Kaplamıştı Olay Türkiyede Gerçekleşmişti Hemde Aydın'da Ben İse İzmir'deydim 2 Saatlik Mesafe Dedim İçimden Yürüseler 4-5 Saat. Hemen Arkadaşımı Arayım Derken Bir Anda Telefonum Çaldı Arkadaşım Beni Aradı "Haberleri İzledinmi" Dedi Bende "Tabii ki İzlemeyen Ölsün" Diyerek Güldüm
Uzun Süre Konuştuk Ve Dedi Ki "Bro Hayallerimiz Gerçek Oluyor Kendini Hazırla Aydınla İzmir Arası Yürüseler 4-5 Saat Sabaha Olay Çıkabilir." İçimi Yeniden Bir Korku Kapladı Gece Gözüme Uyku Girmedi Tüm Gece Düşündüm Nasıl Hayatta Kalabilirim Diye Düşündükçe Sinirlendim Sabah Okula Uykusuz Gittim Ders'te Uyudum Gene Aptal Biyolojici Geldi Ama Bu Sefer Cetvelle Vurdu Aynı Şeyi Söyledi Bende Dedim "Hocam Yeter Artık Zaten Eninde Sonunda Ölecez Uzun Sürmeyecek Geliyorlar!!" Diyerek Sınıfı Terkettim Okulun Çıkışına Kadar Kapıda Bekledim Arkadaşıma Seslendim "OĞULCAN BAK LAN Bİ!" Yanıma Geldi Ve Dedi "Ne Oldu Lan Bağırıyorsun Okulun Ortasında." "Olay Başlıyacak Dedin Bence Hazırlanalım." Bana Baktı Ve Sırıttı "Tamam Hallederiz Dedi Ben Çantama Yiyecek Depolayım Sen Malzeme Falan Al." Dedi İkimizde Daha Önceden Çok Zombi Filmi Oyunu Oynamıştım İşe Yararmı Bilmiyorduk Ama Genede Taktikler Hayatımızı Kurtarabilir Diye Düşündük Konakta Buluşalım Dedik Saat Tam 5'te.

Konağa Geldik Heryer Çokta Düzgündü "Çok Tuhaf En Fazla Aylak Olarak Yürüseler Bile 5 Saatlerini Alırdı" Diye Düşündük Sonra Dedim Ki "Biz Merkezdeyiz Buraya Varmaları Daha Uzun Sürer Bunu Nasıl Düşünemedik" O'da Hak Verdi Hemen Bir Kafe'de Haberleri Açtık Ama Çok Saçmaydı Torbalı'yı Çeken Kameralar Dehşet Saçıyordu Her Tarafta Cesetler Ve Aylaklar Haber Yeni Gelmişti Kafe'deki Herkes Koşarak Uzaklaştılar Bazıları Telefonlarına Yapıştılar Biz İse Donup Kalmıştık Ne Yapabiliriz Diye Düşündük,Çok Büyük Bir Sürüydü Neredeyse Tüm Torbalı.

Hemen Evlerimize Dönül Ailelerimizi Alıp Yeniden Buluşmalıyız Dedik Ama Otobüsler Doluydu Taksiler Ortalıkta Yoktu Bile,Koşmak Zorundaydık En Fazla 1,5 Saatimiz Vardı Eve Vardığımda Ailem Çantaları Hazırlamaya Başlamışlardı Bile "Nereye?" Diye Sordum "İstanbul'a" Şok Olmuştum İstanbul'a Gidemezdim Çok Saçma Bir Fikir O Kadar Küçük Bir Şehir Ve O Kadar Fazla Nüfus Kesin Ölüm Demekti İkna Etmeye Çalıştım Ama Hayır Dediler Sinirlerim Bozulmuştu Oğulcanı Aradım Ve Evden Çıktım Konakta Buluştuk "Senin Ailen Peki?" Diye Sordu Bende Olanları Anlattım "Sen Yapabileceğini Yaptın" Dedi Teselli Etti.Son Birkez Daha Deneyim Dedim Ama Cevapları Gene Aynıydı Sinirden Ağlıyordum."Artık Yola Çıkmalıyız" Dedi Oğulcan "Tamam" Dedim.

Karşı Yaka'ya Vardık Zombiler Konağa Varmışlardı Bile.Yapabileceğimiz Tek Şey Ordunun Gelmesini Bekleyip Kaçmaktı.Yolda Giderken Birini Gördük Bize Doğru Koştu Arabanın Önüne Atladı Ve Dedi "NE OLUR YARDIM EDİN BURDALAR!" Biz Şaşırmıştık Bu İmkansızdı Biz Karşı Yaka'ya Yeni Varmışken Onların Gelmesi İmkansızdı Adamı Yanımıza Aldık Sürekli Sağ Omzunu Tutuyordu Elini Bir Saniye Olsun Çekmedi Sordum Ona "Kolunmu Ağrıyor?" Dedi ki "Hayır Sadece Canım Acıyor" "Ne Oldu ?" Diye Sordum Isırdılar Dedi.Ben Ve Oğulcan Kafamızı Anında Adama Çevirdik Elini Zorlada Olsa Çektik Ailesi Şaşırmıştı Adamın Omzunda Küçük Bir Isırık İzi Vardı Ama Belliydi Kesinlikle Bir Zombi Isırığı.Adamcağıza Acımıştım Demek ki Nasıl Bulaştığını Bilmiyordu Zombi Olacaktı Eninde Sonunda Dedim ki "Arkadaşım Üzgünüm Bunu Yapmalıyız" Adam Şaşırarak Baktı Ve Oğulcan Ailesine Durumu Anlattı Arabayı Durdurduk Adamı Bıraktık Sebebini Sorduğunda İse Cevabı Verdik Adamın Beti Benzi Attı Gerçekten Üzülmüştüm Birden Sesler Duymaya Başladık Ürkünç,Tahmin Edilmesi Zor Olmayan Bir Ses...

Ölüme Bir Adım Kala...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin