Bölüm II/Ölümden Kaçış
Lanet Olasi Zombiler Koşarak Geliyorlardı Çok Saçma Diye Düşündüm Karşı Yaka... Nasıl Gelebilirlerdi ki Biz Bile Arabayla Yeni Gelmiştik Sonra Düşünürken Oğulcan'ın Sesini Duydum "Biri Isırıldığını Saklamış Olmalı Ve Karşı Yakaya Olabildiğince Hızlı Gelmiş Olabilir Ama Farkedilmemesi Çok Saçma Aslına Bakarsan Virüs İnsandan İnsana Değişiyor Olabilir TWD Dizisindede Böyle Olmuştu Değilmi Yiğit?" Dedi Ben Düşündüm Hatırlamıyordum Ama Mantıklıydı O'na Hak Verdim Ailesi Şaşırmıştı "Nasıl Bu Kadar Çok Şey Biliyorsunuz?" Diye Sordular Aynı Anda Dedik "Biz Oyun Oynarken Sadece Eğlenmiyorduk!" Biraz Sert Kaçırmış Olmalıydık ki Çok Tuhaf Baktılar Bunların Hepsi 1 Dakikadan Az Sürede Olmuştu Bir Anda Gaza Bastık Küçük Bir Zombi Sürüsü Bile Olsa 5 Kişi Öldürebilirlerdi Arkama Bakmayı Denemedim Bile Adamın Acı İçindeki Çığlıklarını Duyuyordum Çok Acı Verici Bir Histi...
1 Saatlik Yolculuğun Ardından Akşam Olmaya Başlamıştı Doğal Olarak Daha Tehlikeliydi Gündüz Avcı İken Gece Av Oluyorduk.Korkunç Bir Durumdu İnsanlar Olarak Ne Kadar Aciz Olduğumuzun Kanıtlarından Biriydi Oğulcan'la Birlikte Bunun Üzerine Uzun Bir Konuşma Yaptığımız Olmuştu Arkadaşlarımız Bize Neden Anime¹ İzliyorsunuz Dediklerinde Nevrimiz Dönüyordu Resmen Akıl Gözümüzü Açmıştı Etrafımızda ki Olayları Daha Rahat Anlayabiliyorduk İnsanları Daha Kolay Ayırt Edebiliyorduk Hepsinden Daha Önemli Olan İse Ne Kadar Aciz Yaratıklar Olduğumuzu Anlıyabiliyorduk. ¹=Japon Çizgi Animasyonları
Saat Gecenin 10'u Olmuştu Bile Olaylar Çok Hızlı Gelişmişti Saat 11:30'da Saklanmak İçin Bir Otel Bulduk Terk Edilmişti İşin İyi Yanı Elektrik Ve Su Vardı Çok Sevinmiştik Ben Ve Oğulcan Aynı Odadaydık Ailesi Farklı Odalardaydı.İkimizinde Gözüne Uyku Girmemişti Saat 02:46'da Bir Ses Duyarak Yataklarımızdan Zıpladık,Korkudan Ne Yapacağımızı Bilemedik Hemen Işıkları Yakıp Elimize Birer Bıçak Aldık Biri Kapıya Tüm Gücüyle Vuruyordu "Kim O" Diye Bağırdığımızda Ses Kesilmişti Ne Olduğunu Anlayamamıştık Ve Aniden Kapı Kırıldı Bu O Geride Bıraktığımız Adamdı En Azından Ardında Kalanlar.
Artık Bir Zombiydi Acımamalıydık Ama Çok Daha Tuhaftı Ve Birden Oğulcanın Ailesi Geldi Ve Zombinin Kafasını Uçurdu Zombiyi İnceledik Resmen L4D2 Tanka Benziyordu Sadece Daha Zayıfı Kolları Kaslıydı,Çenesi Kafasından Önde,Dişleri İse Bir Kaplandan Uzundu Garip Bir Olaydı O Gece Başka Bir Kata Çıktık Ve Orada Uyuduk.Sabah Olmuştu Tekrardan Zombiye Bakalım Diyerekten Odaya Gittik,İkimizde Şaşkınlıktan Donmuştuk CESET ORADA YOKTU! Hemen Oğulcanın Ailesinin Kaldığı Kata İndik Odalarında Sağlıklı Durumdaydılar Televizyonda Yayın Yapan Bir Kanal Arıyorlardı Ama Boşunaydı.Onlara Gördüğümüzüden Bahsettik Bir Süre Konuştular Sonra Yola Çıktık Radyoyla Her Türlü Frekansı Arıyorduk Sonunda 1 Tane Tutturduk Tam Olarak Şunları Söylüyordu "Hayatta Kalanlar Ve Isırılmayanlar Bursa Gemlik'e Gelin Burası Kesinlikle Güvenli Duymayanlar İçin Tekrar Söylüyorum Hayatta Kalanlar Ve Isırılmayanlar Bursa Gemlik'e Gelin Kesinlikle Güvenli Ayrıca Isırılanlar Gelirlerse Öldürüleceklerdir Eğer Isırılmış İnsanlar Görürseniz Sakın Yaklaşmayın Öldürebildiğiniz Anda Öldürün Kurtulma İhtimalleri Yok" Bunu Duyunca Hepimizin Kanı Dondu Bu Kadar Acımasızca Bunu Söylemek... Ama Haklıydı Ben Bunu Yapabilirdim Ve Oğulcan'da Peki Başkaları? Bu Dünya Çok Acımasız Dedim İçimden Bursa'ya Doğru Yola Koyulduk,Yolda Bir Sürü Aylak Gördük Hepside Bizi Takip Ediyorlardı.Birden Araba Durdu Ne Oldu Diye Ön Cama Bakayım Dedim Ama Baktığıma Pişman Oldum...
