Bazı şarkılar vardır. Eskidiği halde kalbinden çıkmayan. Bazı insanlar vardır. Ne kadar yeni olursa olsun. Kalbine giremeyen.
Hiç bilmediğim bir anda geldin. Öylece geldin kalbime,
misafir oldun ve hiç ummadım bir anda bırakıp gittin.
Sevmeyi senle ögrendim ben. Gülüşünle hayata tutunmayı.
Hani gülüşünle yanaklarının birleştigi kısım var ya, ben orada yaşamayı ögrendim. Orada hayata tutunmayı ögrendim. Ben seninle gülmeyi ögrendim...
Gözlerinden hiç bahsetmedim sevgilim.
Gözlerin en büyük tesadüf...
Bana sevmeyi ögretti. Gözlerinde yüzüp gözlerin de bogulmayı ögretti.
Gözlerin benim için bir liman oldu sevgilim ben ise her gün orda konaklayan bir gemi...
Seni kaybetme korkusuyla yaşadım. Günün birinde gidebileceğini düşündüğüm için..
Oysa ne kadar iyi biliyordum, senin olacak kadar şanslı ama senin olamayacak kadar bahtsız olduğumu.
Bir şarkıdan ezberlemiş gibiydim adını.
Benim olmayan, bana yabancı gelen ama her zaman benimmiş gibi duran bir şarkı...
Ah, bu şarkıların gözü kör olsun.
Ben sevgimi içimde taşıdım ve hiç bir zaman söylüyemedim.
Bu yüzden ekemedim en güzel bahçelerine sevgi çiçeklerimden.
Özür dilerim.
Kimseye belli etmeden sevdim seni. Avucumun içine aldım, gülüşünle süslediğin o güzel yüzünü...
Kimseye söylemeden habersizce sevdim.
Yaralarımı deşmeni bile sevdim, ruhumu kanatışını bile, kalbimi benden alışını bile..
İşte söylemedim kimselere , dökmedim kelimelere. Çünkü ellerin değmişti aciz ruhuma. Umut dolmuştu çaresiz bedenim...
Bana sevmeyi sen öğrettin. Sarkılarda ruhuma dokunmayı sen gösterdin. Söylene simdi sevgilim. Her şarkıda ruhuma dokunanı mı arıyacağım? Hayır. Sende açan çiçeğim başkasına gün tutmayacak. Senin adına ektiğim çiçek başkasına yeşermiyecek ve senden aldığım sevgi başkasına geçmeyecek.
*Bu ancak ahmaklıktır.
Senin için yaşayıp başkası için ölemem sevgilim.
Ben kendime ihanet edemem.*
*Ben ise senin gülüşünle yaşayacağım. Sen ise gülüşünü bana hediye ettiğini hiç bir zaman bilemiyeceksin.*
Dinliyorum işte.
Senin bana öğrettigin gibi... Dinlediğim her bir kelimede seni buluyorum. Varlığını yokluğunla sarıp sarmalıyorum. Seni hiç çıkaramıyorum bana hediye ettiğin o parçadan, umut dolu kelimelerden.
Kimsenin duymuyacağı ve kimsenin bilmiyeceği bir şekilde habersizce dinliyeceğim seni. Uzaklara dalacağım, gözlerinde bogulmaya devam edecegim.
Seni öylece seveceğim.
Aşk ruhun aynasıdır, sevgilim.
Nasıl bırakılıp gidilirsen o kadar bomboş kalır bedenin. Nasıl sevilirsin o kadar dolup taşar. Ruhunu bile zor sığdırdığın bedenin..
Ben ise,
Bekliyecegim. Yorulmadan,usanmadan.
Hiç kırılmamış hiç bırakılmamış gibi.
Öylece seveceğim.
Ah, bu şarkıların gözü kör olsun.
01.02.18
04.30
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neden Kaybettik
Randomİçimde bir kadın vardı. Saçlarının kokusu burnumda , teninin sıcaklığı bedenimde. İçime işleyen , kalbimden çıkmayan bir kadın. En büyük güzelliği ise kırmızı dudaklarının arasında ki gülüşe beni hapsetmesiydi. Her gördügümde yeniden tutuklu kalıyo...
