Servisten indiğimde başta Aslı olmak üzere herkes bana bakıyordu.Sebebini anlamamıştım.Aslı bana doğru geldi ve kolumdan çekip beni sınıfa götürdü.Çantamı bırakıp,sırama oturdun ve elimi başıma koydum.Kafam çok karışıktı.Büyük ihtimal Aslı bana ne olduğunu soracaktı,ama nasıl söylenir ki böyle bir şey bilmiyordum.Sonuçta Aslının yüzüne bakıp, "Senin yüzünden ders notlarım düşmüş"diyemezdim.O benim en yakın arkadaşım,sırdaşım,dostum.Bunu yapamazdım.Ancak böyle bir şeyi başkasından duyarsa benim yüzüme bile bakmazdı.Neredeyse 3-4 senelik dostluğumuz biterdi.Gerçekten ne yapacağımı bilmiyordum.Başka bir şey uydurmam gerekiyordu.Aslı bana bakarak;
- Ela ne olduğunu söyler misin ? Dedi.
-Dün gece çok geç yattım,biraz uykusuzum ama ders zili çalana kadar dinlenirsem kendime gelirim merak etme,sen keyfine bak,dedim.
- Tamam o zaman.Ben kantine gidiyorum,bir şey ister misin? Dedi.
-Hayır, teşekkür ederim,sen git,dedim.O giderken;
- Çıkarken kapıyı çeker misin,lütfen,diye ekledim.
Ve ders zili çalana kadar bu kafa karışıklığını taplamak için uğraştım , ama maalesef olmadı...
