My Enemy Becomes My Boyfriend

Chapter four

Pumasok na kami sa airport,tumigil muna kami sa may guard na mag inspect ng mga maleta ko bago pa ako makasakay ng eroplano.

"Good bye for now little princess,dadalawin kita dun kapag okay na ang lahat and always take care your fucking stupid self Stephanie Roche" madiin na pagpapaalam niya

"Okay kuya of course mag-ingat ako at dapat sila rin ang mag-ingat sa akin,para fair. Aba mag-ingat talaga sila isang unica ija ng Villegas ang binabangga nila. You too kuya always take good care,then can you please tell Mom,Dad and Kuya Stephan 'sorry for all my faults and bye love you allscxz mwah mwah tsup tsupscxz' yan! Ang dapat mong sabihin sa kanila,walang labis at walang kulang" malungkot pero natatawa kong sabi

"Kahit kailan talaga! Corny" Napabuntong hininga niyang sabi "Yeah,sure little princess. Text me when you arrived there. Bye I love you" malambing niyang sabi at hinalikan ang aking noo

"Ahhh! Relationship goals,sweet!" Kinikilig na ani ng mga grupo ng babaeng Pilipina na papalabas sa exit ng airport

"Bye Kuya I love you too" I smiled at him and tuluyan ng pumasok

Agad naman akong nakasakay ng eroplano,now I am sitting at VIP seat. Oh diba charness lang?! I should be happy. Hindi ko na dapat pinoproblema ang problema dahil lalo lang akong mamomroblema so dapat good vibes lang. Yeah! Paytch! Wait for me Philippinescxz I'm kamiingg!

Habang naka-upo ako,may biglang naalala ako 7 years ago.....

"Lolo uuwi na ba tayo sa Manila? Gusto ko pa sanang mag stay dito sa Cebu eh" I said while walking papasok sa airport

"Oo,apo uuwi na tayo may urgent si lolo bato mo kaya mag eroplano nalang tayo" he said while nakangiti

"But lolo may fear of heights ako,remember?"

"Apo wag kang matakot,okay. Lolo is here,di kita iiwan" sabi niya tsaka umupo siya sa upuan ng eroplano

Bumuntong hininga ako sa takot so lolo hold my hands tightly. Wala akong nararamdamang takot because of lolo ng lumapag na ang eroplanong sinakyan namin parang gusto ko pa uling sumakay,lolo said that time na hindi na pwede. Nasa labas na kami waiting for our pick-up but may mga armadong lalaki na binaril ang lolo ko sa ulo. Nakita ko ito mismo nagsimula ng tumulo ang mga luha ko,by that time. Lolo smiled at me genuinely parang okay lang sakanya na binaril lang siya.

"Take care yourself apo" the last word he said

"LOLO!!!" I criedly shout

Saktong dumating naman ang aming driver

"S-sir R-rocky! Ma'am ano po'ng nangyari?" Tanong niya

I didn't respond ang attention ko lang ay nasa lolo ko he's died,no pinatay siya!