My Enemy Becomes My Boyfriend

Chapter two

Andito na ako sa kwarto ko ngayon umiiyak,not because nagsisi ako sa ginawa ko it because ayaw kong bumalik sa Pilipinas. Damn,what if hindi ko nalang tinulak sa hagdan ang Professor namin na ngayo'y nakaratay sa hospital bed? Babalik pa kaya ako sa Worst Country? I hate that Country for shit sake!

Sa gitna nang aking pag-iyak at pag-iisip biglang bumukas ang pinto ng aking kwarto at iniluwa si Kuya Stephen. He's now staring at me,I can feel his sadness. Alam niyang di ko talaga gusto ang Pilipinas. Actually I loved they're culture because I am also a Filipina too. But when nakaapak na ako dito sa Florida at umalis sa Pilipinas dahil sa masakit na dahilan wala na akong planong bumalik pa,pero holy fuck! Babalik lang ako sa para sa walang kwentang dahilan? Di ko naman kayang hindi sundin si Kuya Stephan dahil malaki ang respeto ko sa kanya. Napahagulgol na naman ako sa isiping babalik nga ako sa Pilipinas. No choice,crap!

"Shhh... Please don't cry little princess" Kuya Stephen shushed me while hugging me too

"Ku-ya I-I can't" I said, sa gitna ng aking pag-iyak

"Okay,listen to me. I called the Airport nakapa-book na ako. So now all you have to do is to pack your important things then ihahatid kits sa Airport,don't worry I called someone too to pick you up when you arrived at Philippine Airlines I also told him na bantayan ka niya" Kuya Stephen said

I am now feel relief when kuya comforting me "Okay,I think I should trust that someone huh?" Ani ko

"Yeah,you should! Pack your things now little princess I'll wait you downstairs" Pagpapaalam ni kuya then he kissed my forehead

I am now starting pack my things,I realized that I should really accept the fact na babalik nga ako sa Pilipinas. I smiled bitterly while pababa na ako ng hagdan. Bumuntong hininga muna ako bago pumasok sa kotse ni Kuya Stephen sinilip ko pa ang rest house namin sa Florida for the last time. Kuya Stephen already start the engine and we are now on our way to airport.

"Kuya can I drive?" Bigla kong sabi sa gitna ng aming byahe

"Yeah sure little princess" Kuya smiled widely at me I smiled back to him too.

Ipinark kaagad ni Kuya Stephen ang kotse sa tabi. We now exchanging seat without using the door. I am now at driver's seat. I smirked gratefully

"What's that smirk on your face?" Nakakalokong tanong niya

"Kuya what if ibangga ko itong kotse?" I said na akmang ibangga ang kotse sa kakasalubong lang naming Strada