1. Bölüm

55 4 0
                                    


Multi medya gece
Bu sabahta her sabah olduğu gibi tatlı! kardeşim sayesinde uyandım. Yepyeni bir güne başlamıştık bugün herşeyi geride bırakıp bembeyaz bir sayfa açmıştık. Babamın işleri yüzünden istanbul'dan izmir e taşındık. Babam bir holding yönetirdi , evimizin her yanın da çalışanlarımız vardı ...
Burada yeni bir okulum var , bu okula da ayak uydurabilirim. Yeni arkad-

-kızım hadi yemeğe
Hop hop burayı kestik. Yataktan kalkıp banyoya girdim elimi yüzümü yıkayıp banyodan çıktım ,dolabımdan kareli siyah beyaz gömlek ve kot pantolon çıkarıp giymeye başladım. Üstümü giyip merdivenlere 2 basamak inmiş 3. basamağa yönelmişken pusat ın uzattığı ayağı sağ olsun 10 merdiven kadar yuvarlanıp yeri boylamış bulunmaktayım ve başım çok kötü ağrıyordu. Salak Pusat hala orda gülüyor hayır yani belki ben beyin kanaması geçiriyorum olamaz mı?
Aklıma gelen hain plan ile yerde bayılma numarası yapmaya başladım Pusat sonunda kendine gelebilmiş ve bön bön bana bakıyordu sonra yanıma inip suratıma baktı gözleri dolmuştu kıyamam ya
-abla
-abla kalk ne olur
-sana birşey olursa ben kime çelme takıcam ,demeye başladı
Ulan ben burda bayılmışım çocuk ne derdin de her neyse biraz daha üzülsün ben o zaman kalkarım.
-ablaa ,dedi ve ağlamaya başladı .
Ben tek gözümü açmış ona bakarken benim uyanık olduğumu fark etti sonra göz yaşlarını sildi ben bu çocuğa kıyamıyorum ki doğrulup Pusat a sarıldım
-ablam bir şeyim yok ağlama
-özür dilerim abla
-tamam yok bir şeyim hem sen çok mu seviyorsun beni bakıyorum da hala ağlıyorsun
-ne ağliycam ya katil oldum sandım da ,dedi
-hadi çocuklar ,diye seslendi annem
Mutfağa geçip sandalyeye oturdum annem bana çay koyarken ben babamı izlemeye başladım fazla durgundu sanırım bu eve ve semte alışamamıştı. Bir Süre sonra babam da bana bakınca tebessüm ettim.
-babam ne oldu
-daha ne olsun kızım , sizi de kendimle perişan ettim ,dedi
-baba sen ne diyorsun biz bir aileyiz böyle düşünme ,dedim
Babam sadece kafasını sallamakla yetindi kahvaltımı yapıp sandalyeden kalktım
-afiyet olsun ,deyip merdivenlere yöneldim tek tek merdivenleri çıkıp odama girdim. Aslında buraları gessem çok güzel olurdu . Aklımdaki düşünceyi gerçekleştirmek için mutfağa geri döndüm.
-annem ben biraz buraları gessem ne olur
-iyi tamam dikkat et kendine kaybolma fazla uzaklaşma 1 saatin var gecikme eve
-tamam annem sağol,dedim
Siyah Converse ayakkabılarımı giydim ve dışarı çıktım en son hatırladığım ağzıma tutulan bez gerisi karanlık

∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆

(3 saat sonra)

Başımda ki ağrı ile gözlerimi açtım etrafa baktığımda her yer mor du ve morbenim en sevdiğim renk. Sanırım buraya beni tanıyan kişilerden biri getirdi. Belki de tesadüfen  dir. Ben böyle düşünürken kapı açıldı babamın 3 sene önceki ortağının oğlu Alaz dı bu ...


Merhaba arkadaşlar 1. bölüm geldi inşallah beğenirsiniz hoşça kalın💜💖

Hayata DairHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin