Parted sisters

It's Gonna Be A Heavy Ride

©SilenceGirl

‘Mike! Where are youu!!’ zegt Cheryl met een gemaakt Engels accent. Waarschijnlijk lukt hij niet zo best, want heel veel mensen staren haar nu aan. Oeps, misschien moet ik daar nog iets langer op oefenen, denkt Cheryl.

Dan ziet ze Mike. Eindelijk! Cheryl slaakt een zucht van verlichting, en opent haar mond om hem te roepen.

Ze ziet hem naar een ander meisje toelopen. ‘Wat krijgen we nou..’ mompelt Cheryl in zichzelf.

Hij gebaart wild naar het meisje, dat overigens best veel op haar lijkt, vindt Cheryl. Eindelijk loopt Mike van haar weg, en Cheryl besluit achter hem aan te gaan.

‘Uhmm.. Mikey? Wie was dat meisje?’ vraagt Cheryl als ze hem heeft bereikt. Mike draait zich om, met een frons tussen zijn wenkbrauwen.

Als hij ziet dat Cheryl er staat, flitst zijn gezichtsuitdrukking van ‘wie-ben-jij-en-waarom-tik-je-me-aan’ naar ‘o-mijn-god-er-staat-een-aliën-met-drie-koppen-en-hij-tikt-me-aan’.

‘Cheryl?! Hoe doe je dat toch steeds, je zooo snel omkleden?’ vraagt Mike, oprecht verbaasd. Cheryl kijkt hem raar aan, maar schiet dan in de lach.

‘Hahaha, Mikey! Haha, acht je, hahaha, dat ZIJ, mij wahas? MUHAHAHA.’ Alhoewel die laatste lach niet zo charmant was, lacht Mike met Cheryl mee.

‘Ze lijkt echt veel op je, Cheryl! Misschien is het je ‘long-lost-twin!’ Man, dat zou fantastisch zijn!’ grapt Mike, ‘alhoewel, zij had een jeans aan, en jou heb ik nog nóóit van mijn leven met een jeans gezien!’

Cheryl grijnst, en loopt ondertussen naar de bagageband. Plots rent hetzelfde meisje van net voor haar neus langs, over de bagageband!

Cheryl is verbaasd, en ziet bijna haar koffer niet, die net op dat moment langs komt rollen. Snel grijpt ze hem en sleurt hem van de bagageband af.

’Kijk, Mike! Daar is ze weer!’ wijst Cheryl hem. Mike kijkt, en grijnst.’Misschien is ze écht je tweelingzus! Jullie zijn even gestoord..’

Cheryl rolt met haar ogen, en begint van hem weg te lopen.’Toe nou, Cheryl! Niet meteen zo aangebrand, he!’ roept Mike haar achterna, waarna hij zijn koffer meesleept en achter Cheryl aanrent.

‘Wat heeft pappa geregeld?’ vraagt Cheryl hem, om van het onderwerp af te zijn.’Uhmm.. Ik geloof.. Ik weet het eigenlijk niet,’ zegt Mike.

Dan zien ze een stevig gebouwde, vriendelijk ogende man staan met een bordje waarop staat gedrukt: Cheryl Johnson & Mike Thompson. Achter de man staat een luxe, Amerikaanse slee.

‘Wauw, Cheryl. Je vader heeft zijn best weer gedaan..’ fluit Mike bewonderend. Cheryl weet niet of het over de man gaat, of over de slee.

Ze begint zich een weg te banen door de menigte, en komt na elleboogstoten en struikelende kleuters bij de man aan.

‘Cheryl Johnson?’ bromt de man. ‘Dat ben ik!’ antwoordt Cheryl.

‘Mike is hier hoor, maak je maar geen zorgen,’ hoort ze Mike van achter sarcastisch opmerken.

Glimlachend draait Cheryl zich naar hem toe, en zegt galant: ‘Na u, meneer.’ Ze trekt de deur van de wagen open, en houdt hem vast voor Mike.

‘Dankuwel, mevrouw. Zeer attend om het portier voor deze heer open te houden,’ zegt Mike grijnzend.

Dit spelletje deden ze vroeger vaak, wie het meest deftig kon praten was de winnaar. Cheryl won het vaak, maar Mike kon het ook aardig.

Als Mike is ingestapt, ploft Cheryl naast hem neer. De vriendelijke brombeer slaat het portier dicht en gaat voorin zitten.

‘Welk hotel heeft mijn vader geboekt, meneer …?’ vraagt Cheryl. ‘Zeg maar gewoon Jake.’ ‘Oké, Jake. Welk hotel gaan we heen?’

‘Dat is nog een verassing,’ grijnst Jake, en hij duwt het gaspedaal in.

‘Riemen vast, dit wordt een heftig ritje!’