Proloog.

724 44 34
                                    

Het was maandagochtend.

Ik fietste richting school, over een zandweg waar de tegenliggers al sinds vele jaren uitgestorven waren.

Erg vond ik dat niet. Was er ook niemand die 's ochtends mijn lelijke slaaphoofd kon zien.

Ik keek naar de verlaten bushalte die aan de zandweg grensde, want dat deed ik altijd.

Ik schrok toen ik merkte dat die helemaal niet verlaten was.

Er zat een jongen in.

'Goedemorgen!' riep hij enthousiast. Ik glimlachte bescheiden terug en trapte snel mijn trappers rond.

------
Hé, jij ook hier? Welkom:) Dit is mijn eerste kortverhaal dus heb niet te hoge verwachtingen;)

Vonkje✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu