6.

390 35 55
                                    

Radeloos staarde ik naar mijn platte band.

Ik was te ver van huis weg om terug te lopen en ik was niet dichtbij school genoeg om verder te gaan.

Wat moest ik doen?

Meestal hield ik ervan dat deze zandweg zo verlaten was en dat ik amper mensen tegenkwam, maar nu haatte ik het. Ik kon nu aan niemand hulp vragen.

Toen bedacht ik mij dat de bushalte dichtbij stond. Ik kon de bus nemen.

Ik rende over het zand richting het kleine hokje.

Net op tijd kwam ik aan. De bus wou bijna zijn deuren sluiten, maar ik wist mijzelf er nog snel tussendoor te wurmen.

Mijn OV hield ik voor het apparaat en liep het gangpad in.

Een zitplaats was er niet meer vrij.

----

Een zeer goedemorgen u allen toegewenst. Formele taal dit:)

Vonkje✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu