"Sanki senden sonra hayat durdu.Yüzüm gülmüyor kalbim sızlıyor , ellerim ve saçlarım seni arıyor .Hayal kuramıyorum , sevemiyorum yeniden bir başkasını , bakamıyorum gözlerine , tutamıyorum ellerini , kimseyle konuşasım gelmiyor , gözlerim sürekli dolu , onca insan içinde yanlızmışım gibi , mavinin her tonuna aşık olan ben sen gittiğinden beri gökyüzüne küsüm. Acı çekiyorum duymuyormusun , görmüyormusun , hissetmiyormusun ? Hani " kalbin kalbimdi" ? Madem öyleydi niye hala gelmedin ? Ben " Saçlarına aşık olduğum" dediğin kişiyim yabancı değil ."
Dinlediğim her müzikte seni anımsadım. Aklıma seni getirmemeye çalıştıkça , evren bana onu unutma dercesine sürekli seni anımsattı. Paramparçayım. Artık gelsende o parçalar toparlanamayacak kadar ufaldı.Eski benden eser kalmadı , ve beni bu hale sen getirdin . Söndürdün yıldızlarımı , aldın elimden umutlarımı.
