Inseparable

Five

Pabalik na kami ngayon ng Manila ni Laryx. Ngiting ngiti siya habang nasa passenger seat.

Opo, tama ang basa niyo. Nasa passenger seat ang mokong na to!

Bakit nga ba siya ang nasa passenger seat?

Magaling daw kasi akong magdrive!

Tuwang tuwa siya habang pinapanood ako. Habang nakahawak sa hita ko.

Minsan napapansin ko na habang tumatagal kami ay nawawalan ng pagkagentleman sa katawan ang lalaking to e!

Sarap bugbugin!

Ng halik..

Habang nasa kama...

At habang nagdadrive ako sa ibabaw niya.

Hay nako ang bastos ng isip mo Jia! Magconcentrate ka sa pagdadrive!

"Ang galing magdrive o" tukso sakin ni Laryx habang pinipiga ng hita ko.

"Ang galing gumiling at umindayog!" lumapit siya sakin at hinalikan ako sa pisngi.

"Uhmm.. ang bango." amoy niya sa leeg ko sabay halik dito.

"Ang sarap." sabay halik sa kamay ko.

" Laryx." malambing kong tawag sa kanya.

"Yes babe?" sagot niya habang pinipiga ang pa din ang hita ko.

"Magaling ba kong magdrive?" may pang aakit sa tono ng aking pagsasalita.

"Oo baby! Sobrang galing mo magdrive!" may halong paghanga ang boses niya.

"Gusto mo ulit matry yun?" pagtutuloy ko.

"Syempre baby! Kahit araw araw! Kahit minuminuto!" excited siyang sinasambit ang bawat salita.

Nilagay ko ang kamay ko sa hita niya palapit sa 'ano niya'. Buti nalang at automatic yung sasakyan ko. Naramdaman ko agad ang pagtigas dun at medyo napaungol na siya.

Idiin ko ang kamay ko 'dun' at uunti kong ibinaba sa 'eggs niya at...

PINIGA KO ANG ITLOG NIYA.

Biglang nanamlay ang cobra doon marahil ay nasaktan!

"Ouch! Damn it!" Kaagad siyang napahawak sa alaga.

"Wag kang magulo diyan dahil baka mabangga tayo! At pag nangyari yun, di mo na ko makikitang magdrive ulit!" gigil kong sabi.

"Pwede namang sabihin ng maayos e. Bakit piniga mo pa ang 'balls ko' baka di tayo magkaanak niyan" mangingiyak ngiyak niyang sabi.

"E boring yon e. Tinry ko din kung mababasag yung itlog mo pag piniga ko. Hindi pala, matibay!"

Ngitiin ko siya ng matamis.

________________

Nasa Manila na kami at nahatid ko na si Laryx sa kanila.

Pasaldak akong humiga sa aking kama. Nakakapagod ang byahe lalo na at ako ang nakadrive. Hindi lang sa kotse ngunit pati kay Laryx.

Well, pareho naman silang masarap sakyan.

Di nagtagal ay unti unti na akong hinila ng antok ng di ko namamalayan.

Naudlot ang aking tulog nang tumunog ang Iphone ko.

It's my mom.

"Hey mom" sagot ko sa kanya sa facetime habang antok na antok pa.

"Hi sweetie! You look so tired. Are you okay?" Alala niyang sambit.

Malambing talaga si mommy dahil dalawa lang kami ni Kuya Javris na anak nila. Mabilis silang mag alala kahit sa maliit na bagay lang.

"I'm just sleepy, I guess. Can we talk later mom? I'll call you again. Is it okay?" Di na talaga kaya nang antok ko. Gustuhin ko mang makausap ng matagal si mommy ay di ko na magawa, sumusuko na din kasi ang mga mata ko.

"Ow. Okay. I just want to tell you that we're coming home tomorrow morning! We'll staying there for good!" she exclaimed. She sound very excited.

"Ooo. Oka.... WHAT?!!" biglang nagising ang diwa ko. Oh no! Di pwede! Di pa pwede ngayon!

"Yes! You are excited too right? I miss you and your kuya so much! I'm glad na naayos na namin agad ng daddy mo ang problema dito sa States." ngiting ngiti siya sa facetime. Ngunit ang mukha ko ay di maipinta.

Don't get me wrong ha. I miss my parents but I don't want them to come home as of now. Wag muna ngayon! Marami pa kong plano!

"Why is your voice like that babygirl?" Medyo napasimangot na ang magandang mukha ni mommy na walang bahid ng kaedaran. Feeling ko mas maganda pa siya sakin! "You don't miss mom?" malungkot na bulalas niya

"I.. i miss you, of course. I'm just overwhelmed!" Ngumiti ako namg peke sa kanya.

"Oh good then! See you in a few hours! I love you!"

Binaba niya na ang tawag.

Ayoko sana muna silang umuwi dahil pihadong malalaman at malalaman nila na boyfriend ko si Laryx. Di pa ko handa!

Balak ko sana ay magpabuntis muna ko sa kanya para wala nang kontra sila mommy. Wala na din silang magagawa kapag nasa sinapupunan ko na ang future apo nila. I know they love me, so they will also love my future child. They will accept Laryx as as well, as the father of my child.

I know, I know. I'm too young for this pero ito lang ang nakikita kong paraan upang di kami maghiwalay. Ayokong maghiwalay kami. Matagal kong inintay na mahulog sakin si Laryx and now that I know that we love each other, I will do everything para lang di kami magkahiwalay.