Part 2

21 2 0
                                    

Jo POV

Wat deden Jessy's ouders hier, meestal bellen ze even van te voren, dacht ik bij mezelf. 'Ehm, Jo wil je er even bij komen zitten?' vroeg Jessy's moeder, haar gezicht stond serieus. Ik ging zitten en het gezicht van Jessy's moeder werd gelijk vrolijk, ze begon met vertellen: 'Rob en ik hebben geweldig nieuws, Jessy weet het al! We gaan een bakkerij beginnen!' Haar vader vulde aan: 'Ja en we wilden vragen of jij er ook bij wilde werken.' Ik knikte heftig ja.

Nadat we een uurtje geklets hadden, gingen Jessy's ouders weer naar huis. 'Leuk hé? Werken in een bakkerij met gebakjes, chocolade, taarten en cake om je heen!' Ik droomde helemaal weg, maar schrok wakker toen Jessy zei: 'Nee, helemaal niet!' Ik keek haar even raar aan en ze ging verder: '4 dagen in de week, van 11 uur tot 3 uur!' 'Nou en, we hebben dan nog heel de avond en we kunnen nog gewoon naar de club!' Daarmee had ik haar opgevrolijkt en we gingen even naar de stad om te kijken voor leuke schorten.

Eenmaal in de stad hadden we al tienduizenden winkels afgezocht, we hadden van alles gekocht, maar geen schorten! 'Jo, ik kan echt niet meer!' 'Nog één winkel, please?' En zo liepen we de laatste winkel in, we liepen gelijk naar de kookafdeling. We zagen enorm veel schorten hangen, maar we hadden al snel gekozen. Ik één met cupcakes en Jessy één met allemaal teksten over koken erop. We rekende af en liepen naar buiten. Het was inmiddels zes uur 's avonds en we liepen naar de Mac om wat te gaan eten. 'Vanavond naar de club. We kunnen vragen of Jade ook mee wilt.' Zei ik tegen Jessy. 'Ja, ze is al lang niet meer met ons meegegaan!' Toen we gegeten hadden, liepen we naar het huis waar Jade bij haar ouders woonde. We drukte op de bel en al gauw zagen we het glimlachende gezicht van de moeder van Jade bij de deur. 'Kom binnen meiden, leuk dat jullie er weer zijn! Jade is boven, ik kom zo wel met thee en koekjes.'

'Meiden, wat leuk dat jullie er zijn,' riep Jade uit. We waren uitgebreid aan het kletsen toen de moeder van Jade binnen kwam met de thee. 'Maar even als ik vragen mag,' zei ze. 'Waarom kwamen jullie eigenlijk hier?' Jessy en ik keken elkaar aan en ik zei: 'We wilde vragen of Jade vandaag mee wilt naar de discotheek.' Ik zag hoe Jade's gezicht sprong van een glimlach naar een pockerface. 'Eh, ik weet het niet hoor meiden!' Stotterde ze. 'Ach Jade, ga toch gezellig met die meiden mee. Zo een avondje heb je wel verdient na al dat leren!' Zei haar moeder. Ze aarzelde even, maar zei toen ja.

We hadden Jade geholpen met haar make-up en haar en liepen naar ons appartement. 'Hé Jo, is er nog iets gebeurt toen Ricardo bij ons bleef slapen?' Vroeg Jessy. Jade keek verbaast, maar zei niks. Echt weer zo een Jessy-actie om zoiets te vragen midden opn straat. 'Haha, je bloost, dus wel!' 'Nee echt niet. Alleen wat gezoend, das alles. We zijn ook vroeg gaan slapen!' Verdedig ik mezelf. Jessy trok haar wenkbrauwen en daarna haar schouders omhoog. Eenmaal in ons appartement kleedden we ons om. Ik was als eerste klaar en opeens hoorde ik de deurbel. Ik liep naar de deur, deed hem open en zag Ricardo staan. Hij omhelsde me en gaf me een kus. 'Klaar voor vanavond?' Vroeg hij en ik knikte, even later kwamen oook Jessy en Jade naar de deur. 'Ah, de andere twee j's van de drie J's! Zei hij en Jessy vroeg aan hem: 'En, was het noh gezellig vannacht met Jo?' Ik kijk haar vijandig aan en Ricardo antwoordde: 'Jaha, heel gezellie!' En hij gaf mij een kus op mijn wang. 'Eh, Ricardo, zijn je vrienden er vanavond ook?' Vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd en zei: 'Nee, vanavond ben ik helemaal van jou!' Hij lachte en we liepen de deur uit. We stapten met z'n allen un Ricardo's auto en reden weg. Onderweg waarschuwde hij nog dat hij geen kots in zijn nieuwe auto wilde.

We kwamen aan bij "Ibiza Club" en we begroette Mitchell. Jade vroeg gelijk: 'Willen jullie wat drinken?' 'Jade, we zijn pas net binnen!' Zei ik, zo was ze élke keer en ze wilde altijd vroeg naar huis.

Rond 12 uur was het enorm druk en er waren twee jongens die heel erg dronken waren. Eén tel later lagen ze op de grond te vechten. Ricardo zag het en rende naar ze toe om ze uit elkaar te halen, maar helaas lukte dat niet en hij kreeg een vuist tegen zijn slaap en viel bewusteloos tegen een kruk. Ik maakte mezelf dapper en sprong tussen hen in. Ik kreeg ook een klap en blijkbaar merkte één van de jongens op dat ik een meisje was en stopte met vechten, hierdoor kreeg hij nog een schop in zijn buik en in zijn geslachtsdeel. Hij viel op de grond en kermde van de pijn. Blijkbaar had iemand 112 gebeld, want er kwamen broeders binnen. Ze pakte de jongen op en legde hem op de brancard. Ik liep naar Ricardo toe en zag zijn ogen nog steeds gesloten. Ik riep zijn naam een paar keer en zijn ogen gingen een beetje open. Eén broeder rende naar hem toe en tilde hem op. 'We brengen hem naar het ziekenhuis voor onderzoek.' Zei hij. 'Ik ga mee!' Besloot ik en ik liep achter de man aan.

Nog geen tien minuten later waren we bij het ziekenhuis. Onderweg had Ricardo vaak mijn naam gezegd, maar daarna lag hij weer half dood. De broeder was even niet aan het op letten en ik keek op het apparaatje waar je zijn hartslagen op kon zien. Opeens schoot de lijn helemaal omlaag. 'Meneer, meneer!' Schreeuwde ik paniekerig en wees naar het apparaatje, gelijk begon hij Ricardo te reanimeren en gelukkig ging de lijn weer omhoog!

Een paar uur later zat ik nog steeds naast Ricardo's bed en ik sliep half, uiteindelijk legde ik mijn hoofd op het bed en viel ik in slaap. Een moment later voelde ik een hand op mijn hoofd, ik keek op en zag dat Ricardo wakker was. Ik was gelijk klaarwakker. We omhelsde elkaar en Ricardo vroeg wat er was gebeurd en waarom mijn mascara was uitgelopen. Ik vertelde hem alles, over het gevecht, over zijn val, over dat ik gehuild had dat hij bijna dood ging. Ik had nooit gedacht dat het zo ernstig zou worden. We praatten nog ontzettend lang totdat Jessy binnenkwam.

Heyhey,

Sorry dat dit deel zo lang duurde, ik ben nu op vakantie, dus heb ik nu misschien meer tijd op te schrijven!! En het zijn natuurlijk ook best lange hoofdstukken dus dat duurt altijd wek even!

Love you all!

Byeex

Liar!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu