Neyse bu soruları düşünürken uykuya dalmışım.
Sabah uyandım ve yüzümü yıkamak için banyoya girince aynada tombullaşmış yüzümü gördüm. Ve içimden kendi kendime
" Damla kızım eğer o çocuğu istiyorsan hemen diyete başlamalısın."
Dedim yüzümü yıkadıktan sonra aşağıya kahvaltıya indim.
Annem nefis omletler soslar vb. Şeyler hazırlamıştı. Bu şekilde nasıl diyet yapabilirdimki.
" Kızım hadi otur bak neler neler var masada hadi başla. "
" Anne ben bugün Mısır gevreği yesem şu diyet için olanlardan"
" Kızım sen delirdinmi. Bu hastalıkla ne diyeti hadi ye şu omletini daha ilaç içeceksin.
Annem haklıydı galiba diyet yapamayacaktım en azından yediklerimi yakmalıyım. Diye düşündüm.
Yemek yedikten sonra odama çıktım ve hazırlanmaya başladım
Ne için mi
Bugün o çocuğa açılmayı düşünüyordum. Güzelce süslendim ve hazırlandım şimdide aynada deneme yapma vaktiydi.
Evet çocuğun kasiyerlik yaptığı yere geldim. Daha adını bile bilmediğim bu çocuğa ne ara bu kadar tutulmuştum.
Çocuğa yaklaştım ve ilk konuşmayı başlatan o oldu.
" Buyrun siparişinizi alayım."
Bu klasik kelimeyi söylemesine rağmen bana çok tatlı gelmişti.
" Ben, şey, ben......"
Çocuğun karşısında konuşamamıştım o an rezil olmamak için hamburger siparişi verdim ve oturup yemeğe başladım.
1 saat sonra bir kız girdi dükkana. Bu kız mavi mini etek kırmızı bir bluz ve sarı bir ceket giyiyordu. Ne diyeyim kıskanmıştım. Ama bu kız sevdiğim çocuğun yanına gidiyordu hemde ona herkesten daha yakındı. Sanırım o kız sevgilisiydi. O an ne yapacağımı Bilemedim. Daha sonra telefonum çaldı, açtım ama gözlerim hala o o çocuk ve yanındaki şırfıntıdaydı.
Arayan kişi annemdi.
"Alo efendim anne"
" Pardon siz şükran hanımın kızımısınız"
" evet benim"
" Anneniz Bi trafik Kazası geçirdi ve durumu ağır.
" Neeeee? "
