- Neeee?
-Evet anneniz şuan şehir hastanesinde
- He hemen ge geliyorum
Biraz kekelemiştim bu haber beni çok etkilemişti. Ve hemen dükkandan çıkıp bir taksiye atladım ve şehir hastanesine doğru yol aldık.
Hastaneye geldiğimde hemen danışmada duran kıza soru sormaya başladım.
" Pardon Şükran Gedik ' in odası nerede?
" Şükran hanım Daha ameliyatta
Ameliyathane ikinci katta "
" tamam teşekkürler. "
Dedim ve hemen asansöre koştum.
Yukarı kata geldim. Ameliyathanenin Kapısında duran babama baktım. Ve konuşmaya başladım.
" Baba annem nerede?
" Annem çıktımı ameliyattan."
Babam cevap vermiyordu. Sadece ağlıyordu.
Daha sonra hemşire geldi. Ve
" Siz kızı olmalısınız maalesef anneniz vefat etti. Allah rahmet eylesin. "
O an ne yapacağımı bilemedim. Ve titremeye başladım ve yere düştüm.
Bugün annem öleli 4 gün olmuştu ama hala alışamamıştım. Babamın işe gitmesi gerektiği için evde yalnız kaldım ve kahvaltı yapmadan okula gittim.
Sıramda otururken kendi kendime annemi düşündüm.
O artık yok
Ben Bi nevi yalnızım
Annem benim en iyi sırdaşımdı.
NEYSE
Dükkandaki çocuğu unutmuştum.
Artık eskisi gibi olmayacaktı dahada olgunlaşmıştım bu olaylar sayesinde.
