2. Bölüm

22 1 0
                                    

Merhabalar yeni evimde ilk günümle uyandım . Yatarken bozulmasın diye dikkat ettiğim tek yataktı . Ve ilk defa odamda bir balkon vardı . Sevmiştim burayı en çokta karşıdan çıkan güler yüzlü komşumuzu. İş adamı olduğu , siyah deriden yapılmış kare çantadan belliydi ama acaba çocugu var mıydı ? Bence olmalıydı 30-35 yaşları arası biri gibiydi . O ana hayalimde benim yaşımda olan bir kız çocuğu olduğunu düşündüm. Çok güzel olurdu , herşeyimi paylaşırdım. Ama ya yoksa ... Neyse bu hayal beni sıkmıştı. Okulumla ilgili düşüncelere dalmıştım. Düşüncemin korkulu rüyaları olan concon kızlar ve sarışın güzellerdi . Ya aralarında çirkin kalırsam ? diye geçti aklımdan . Ama geçmez olaydı çünkü uyandığımda o muhteşem okul kıyafetlerine nefretle bakıyordum. Neyseki bu bakış aynada kıvıcıklaşmış olan güzel saçlarımı görünce geçti . Ve dışarı attım kendimi. Sonradan 2 kişinin arkamdan geldiğini farkettim . Baktım ki iki genç çocuk benimle aynı formaları giymiş ilerliyor . Ama biri çok yakışıklı . Bi anda yürümeyi unutmuştum sanki heyecandan. Çünkü karşıda bulunan mağzanın camından sanki dev bir penguen yanaşıyordu ve o bendim hemen bağcığım çözülmüş gibi yapıp önden gitmelerini sağladım. Ama gülüp duruyolardı ama nedense bir ilgiyle bakıyorlardı. Ya da bana öyle geliyordu işte dedim kendi kendime ve şunu da ekledim : bir daha bu çocukları nerde görücektim sanki.? Sadece okulda bazen rastlıyabilirdim ki o da bazendi diye yatıştırmıştım kendimi .. Ama sahiden de yalandan bir yatıştırmaymış. Çünkü aynı sınıfta olmak aklıma gelmemişti. Ama ummadık taş baş yarardı ve aynen öyle oldu .UMMADIK TAŞŞ :) Neyse diğer bir olaysa müdürdü. Gerizekalı adam sınıfımı sormak için gittiğim odadan beni sınıf defteriyle uğurladı. Neymiş efendim bunuda bırakıvecekmişim . Yanlış yazmadım . Gerçekten adamın ayrı bir şifesi vardı. " Göççük hanım bunuda sınıfınıza bırakıveren bakıyım " deyince sadece hıhı demiştim . Ama demeseydim keşke , o çocukları görmenin şokuyla yere düşünce mahvolmuştu ama nedense o çocuk koşup bana yardım etti . Ağırdam satıp suratına bile bakmadım ama teşekkürü hakediyordu. Ve hakettiğini almıştı. Ama ikinci sefer bunları haketmemişti . Neleri mi ? Hocanın bağırışını.. Ama benim işime yaramıştı . 2 yakışıklının kardeş olduklarını yakışıklı olanın adının Doruk diğerininse Görkem olduğunu öğrenmiştim . Hoca " Doruk yeter ama oğlum niye kardeşin Görkem ile oturup beni çıldırtıyorsun kalk çabuk ordan kalk !" diye bağırışını tam duyamamıştım o an başka şeyle meşguldüm . Neyle mi ? SINIFTA TEK BOŞ YERİN BENİM YANIMIN OLDUĞUNUN ...! Allah'ım bu felaket bir şeydi . Şimdi rezil olucaktım. Ama öyle olmamıştı . "Merhaba "dedi "Merhaba "dedim . Sonra sustuk ama bu suskunluğu ben bozdum "Şurda oturan kardeşin mi "dedim o da "Evet hatta ikizim" dedi . Böyle sohbet etmiştik eğlenceliydi. Ama en eğlencelisi de neydi biliyo musun ? Çıkışta eve gidiyordum o da öyle demişti ama baktım ki arkamdan geliyordu "noldu , eve gitmiyor muydun ?" dedim "Evimin yolu burası peki ya sen " dedi Ama çakışmamız doğaldı sonuçta karşıdaki köşkte oturuyordu :) 05.06.14

Uzun YolculukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin