Merak edilen komşuya bak , hayalimin çok dışındaydı. Ama hayallerin dışıdır zaten güzel olan . Hayatım değişiyordu , 18 yaşındaki bir kızdan büyük gibiydim mükemmeldi herşey ama babam rahatsızdı nedense , midesi ağrıyordu . Birlikte hastaneye gitmiştik ve doktor " Soğuk algınlığı " demişti ama nedense bu kadar basit gelmemişti bana. Ama doktor olan oydu ve babamı mutlu görünce bişey dememiştim . Uyurken bunu düşündüm ama okul anılarım önüne geçiyordu. Umduğum gibi değildi okul. Hmm şey aslında korktuğum gibi değildi. Sınıfta ne concon kızlar vardı ne de o aptal , yalandan sarışınlar.. Hatta güzel kız bile yoktu . Bende dahil çünkü ben kendimi beğenmiyordum ama başkaları benim gibi düşünmüyorlardı. Güzelliğimin adıma çektiğini söylüyorlardı. Bana " Çok Duru bir güzelliğin var" diyen yaşlı teyzeler sonra da esprisindeki ince detayı anlamadığımızı düşünüp bide " Duru yani hemde kızımızın adı ya hani " der ve jetonları şimdi düşen kadınlarda gülerdi. Teselliydi bu da işte , aslında okulda çok güzel bir kız vardı Aysa. Ama o da o kadar güzel olmasına rağmen kendine hiç bakmıyordu. Saçları yağlıydı ve artık yağdan dolayı kafasına yapışan saçları vardı. O kızı makyaj yaptırmış , saçları temiz ve dolgun hayal ettim de ... İşte bu benim için sakıncalıydı. Kızda bir göz kalemi bile yoktu. Oysaki ben makyaj yapmadan bi yere çıkmazdım . Hatta bu hiç bir yere balkonu da eklemiştim . Çünkü komşularımız saygıya değer insanlardı :) Babaları güler yüzlüydü kendileri gibi . Peki ya annesi .. O nerdeydi ve kimdi ? Kim olduğunu değil ama buralarda olmadığı kesindi . Çünkü bir kadın hiç mi dışarı çıkmazdı ? Evet çıkmadı , bütün gün balkonda donduö ama yoktu . Acaba boşanmışlar mıydı ? Merakımı yenemeyip mal gibi bunu daha ilk kez gördüğüm çocuğa sordum " Baban gördüğüm kadarıyla güler yüzlü bir insan ama anneni göremedim o nerde "dedim . Pot kırmak istemiyordum ama demek ki elimde olan bir şey değilmiş çünkü cevap " Cenette " oldu . Yıkılmıştım ve yıkmıştım da. " Be.. Ben çok özü..özür dilerim , bana hak vermeni beklemiyordum ama beni affet " dedim ve tam kalkıp giderken seslendi " Duru saçmalama bunu bilemezdin ve emin ol ki bu soruyu kibarca soran tek insansın ve bu beni kırmadı hadi gel otur ben içimi dökeyim " dedi . Gözümden bir yaş geldi hemen sildim ve oturdum ve devam etti " Midesi ağrıyordu birlikte doktora gitmiştik ve doktor soğuk algınlığı demişti . Bu kadar basit olduğunu düşünmüyordum . Ama annem gülüyordu bu yüzden bir şey diyememiştim " dedi yıkılmıştım . Babamda olan tepkiler ve bende olan hislerdi korkmuştum devam etti " Bu olaydan 3 gün sonra.. " dedi konuşamamıştı . Zaten konuşsada duyamazdım çünkü doktora gittiğimiz günle bugün arasında kaç gün olduğunu hesaplıyordum . Apar topar kalktım ve çıktım okuldan Arkamdan "Duru neler oluyor " diye bağıran Doruk öylece kalmıştı. Bende 3 gün olduğunum farkındaydım. Eve girineyi bir kenara bırakıp bir anımı hatırlıyordum bir tek. İşte anımı kafamda canlandırıp kağıda göz yaşlarıyla dökülüşü : Her gün yeni şeyler öğreniyorsun diyordu annem . Ben neden farkında değildim peki . Bunu anneme sormalıydım " Anne ben farketmeyi ne zaman öğrenicem " demiştim. Annem başta gülmüştü. "Küçük kuzum benim , herşeyin zamanı var herşeyi tadıcaksın acıyı da " demişti annem o yıllarda ama anlamsız gelmişti işte acıda neydi ? İlk defa boşvermiştim. İyi bişey değildi çünkü belliydi annemin acı derken ki suratı. Ama öğreneceğimi söylüyordu ben 5 yaşındayken . Sonra tatlı günlerle geçmişti yıllar . Zengin bir ailede büyümüştüm. Hiç zorluk görmemiştim . 18 yaşına gelmiştim çevrem arkadaşlarım belli bir düzenim vardı. Alışmıştım bu şehire Bunu neden bozdun baba ? Neden çekip gittin ? Neden öldün baba ? Evet babamı kaybetmiştim . Acıyıda tatmıştım . Ama ben bu kadar büyük ve erken olanını beklemiyordum . Baba çok büyük bir acıydı . Konuşmak şu an zor daha çok taze..06.06.14
