bugun ona tekrar sarıldım, bu sanki bisiklete binmeyi unutmak gibi birşeydi onunla geçirdiğiniz her anı asla unutmamak için özenle zihninizin biryerlerine kazırken ona sarılmanın verdiği o güzel huzuru unutmuş olmak beni çok şaşırttı. ona baktım, inanamadım tekrar karşımdaydı birkaç gün önce sanki hiç varolmamış gibi hissettiğim adam şimdi karşımda gözlerime bakıyordu yanındayken asla unutmiycağımı sandığım sesini kokusunu, hani olur ya kader bizi ayrı düşürür, içime çektim ciğerlerimdeki kutucuğa sakladım o güzel kokusunu. hayatınızın anlamının aslında sizin hayalgücünüz olduğunu düşündürecek kadar yanlız kaldınız mı birisinden? kendi hayal dünyanızda oluşturduğunuzu zannettiğiniz adam aslında sizin yanınızdaydı nasıl açıklayabilirsiniz bunu kendinize hangi kanıtla hangi elle tuttulur eşyayla, tek gerçek onun bakışları sesi ve dokunuşu başka birşey bilmiyorum
