Yazım hataları varsa şimdimden özür dilerim. İyi okumalarYavuz'dan
Taburdan çıkıp bir taksi çevirdim. Ateş, ben ve Fethi bir yerde oturup kafa dağıtmaya karar vermiştik. Şu aralar kafam sık sık Bahar'a gider olmuştu. Her bir araya geldiğimizde gözüm istemsizce ona gidiyor güldüğünde kısılan gözlerini gördükçe içim ısınıyordu. Tam bir ikilemdeydim sanki Merve'ye ihanet ediyormuşum gibi geliyor Bahar'dan uzaklaşmaya çalışıyorum ama sonra öyle birşey yapıyorki kendimi onun yanında buluyorum. Kabul Burak'tan hoşlanmıyorum onun Bahar'a bu kadar yakın olması hoşuma gitmiyor. Kıskançlık değil bu koruma iç güdüsü gibi birşey.
Arka koktukta dışarıyı izlerken arabanın içini telefonumun zil sesi doldurdu. Cebimde duran telefonu alıp arayanın kim olduğuna baktım.
"Efendim Nazlı?"
"Yavuz abi Bahar hasta benim işim çıktı acil gitmem gerek ama Bahar'ı yalnız bırakmak istemiyorum rica etsem benim yerime Bahar'la ilgilenir misin?" Bir anda dün yanıma geldiğimde ıslak olan saçlarına gitti aklım benim yüzümden hasta olmuştu kız. Kısa bir süre düşündükten sonra cevap verdim.
"Peki tamam on dakikaya oradayım."
"Çok sağol Yavuz abi ya."
"Tamam önemli değil ." Telefonu kapatıp taksiciye döndüm ve Bahar'ın adresini verdim.
Ateş'e gelemiyeceğime dair mesaj attıktan sonra telefonu geri cebime koydum.
Araba Bahar'ın evinin önünde durduğunda parayı verip arabadan indim. Apartmana girip Bahar'ın evinin bulunduğu kata çıktım.
Zili çalmadan yalnızca kapıyı tıklattım birkaç saniye sonra Nazlı yavaşça kapıyı açarken içeri adımladım. Bahar salondaki kanepede uyuyordu.
"Çok sağol Yavuz abi şu an içim daha rahat."
"Önemli değil Nazlı ben burdayım bir şey olursa ararım."
"Tamam Yavuz abi tekrar teşekkürler." Kapıyı ardından yavaşça kapatırken Bahar'ın yanına ilerledim üzerindeki pikeyi düzelterek mutfağa ilerledim küçükken annemin hasta olduğumda yaptığı çorbayı yapmak için kolları sıvadım. Merve hasta olduğundada yapardım bu çorbayı. Çok severdi çocuk gibiydi Merve çok çabuk hasta olurdu. Aklım bir anda Merveyle olan anılara giderken öylece mutfakta öylece duvara bakıyordum. Salondan gelen sesle normal hayata dönerek salona ilerledim Bahar'ın ateşi çıkmış olmalıydı. Sayıklıyordu elimi ateşini ölçmek için alnına koyduğumda gözleri anında açıldı. Beni görmek onu şaşırmış olmalıydı çünkü bir süre gözlerime öylece baktı. Yattığı yerden doğruldu
"Nazlı nerede?" Koltuğa otururken sorduğu soruya cevap verdim.
"Nazlı'nın işi çıktı benden rica etti."
"Anladım. Ama keşke seni hiç rahatsız etmeseydi Burak'ı arasaydı."dediği şeye bozulsamda belli etmedim.
"Neden?"
"Yani senin işlerin vardır o yüzden demiştim."
"Benim şu anki tek işim seni iyileştirmek Bahar yani kafana takma." Bir süre sessiz kaldım.
"Şey bu arada biraz ateşin var."kafasını salladı
"Bir duş alayım kendime gelirim." Ayağa kalktığında sendeledi hızla yerimden kalkarken beni eliyle durdurdu. Arkasını dönüp yavaşça odasına giderken bende mutfağa adımladım. Çorbayı karıştırırken içim içimi yiyordu Neden buradaydım? Düşündükçe kendimi suçlu hissediyordum. Yaklaşık 20 dakika sonra Bahar mutfağa geldiğinde biraz kapıda bekledi.
Yavaşça içeri adımlarken konuştu "Yavuz ? Ne yapıyorsun?" Kafamı kaldırıp ona baktım "sana çorba hazırlıyorum hastayken iyi gider." Sandalyeyi çekip otururken bana şaşkın gözlerle bakıyordu. Geri çorbaya dönerken çorbanın olduğuna karar verip çorba kaselerine koydum. Kaseleri masaya yerleştirirken Bahar'a bakıyordum. Çekmeceden kaşıkları çıkartıp masaya koyup masaya oturduğumda Bahar beni izliyordu. Çorbaya yaklaşıp onu kokladı bu hallerine gülmek istesemde kendimi tuttum. Çorbadan bir kaşık alırken dikkatle onu izliyordum . Tepkisini çok merak ediyordum bakışlarını bana çevirdi.
"Tadı çok güzel. Yapmayı nasıl öğrendin?"
"Merve hasta olduğu zaman yapardım annem öğretmişti." Kafasını sallayıp çorbaya geri döndü. Merve'nin ismini duyduğu da tedirginleşiyordu bunun farkındaydım. Belkide kendini suçlu hissediyordu. O mutfaktan çıkarken bende kaseleri makineye yerleştiriyordum. İşim bittiğinde salona gidip yanına oturdum.
"Film izlemek ister misin?" Ona döndüm
"Olabilir hangi film?"
"Şey emin değilim istersen bi filmlere bakalım. Oturduğumuz koltuktan kalkıp televizyon ünitesinin önünde dizlerinin üzerinde yere oturdu. Bende yerimden kalkıp onun yanındaki yerimi aldım beraber filmlere bakarken tüm dikkatini filmlere vermişti. Bir süre ona baktım ardından bende filmleri karıştırmaya başladım. Elime rastgele bir film alıp konusunu okudum beğendiğimi belirten birkaç ses çıkarırken Cd'yi Bahar'a uzattım. Elimden Cd'yi alıp dikkatle arkasını okudu. Ağzından tıpkı benim gibi onayladığını belirten sesler çıkarırken. Cd'yi oynatıcıya koydu geri koltuktaki yerini alırken bende yerime geçmiştim. Bahar başlarda dikkatle filmi izlerken ortalarına doğru esnemeye başlamıştı. İçtiği ilaçların etkisi ve yorgunlukla başı omzuma düştü. Kafamı çevirip Bahar'a baktım gözleri kapanmış halinden hiçte rahatsız değildi. Oturduğum koltukta dik konuma geldim.
"Bahar burada uyuyamazsın heryerin tutulur." Homurdandı bu haline gülmemek elde değildi resmen çocuk gibiydi. Bahar'ı kucağıma aldığımda kokusu burnuma doldu tıpkı adı gibi bahar kokuyordu. Gözlerini aralayıp bana baktı ardından tekrar gözlerini kaparken sırıttım. Bahar'ın odasına geldiğimde onu yatağına bırakırken kulak'ına fısıldadım.
"Sakın uyuma Bahar daha ilaç içeceksin." Çocuk gibi kafasını sallarken dik konuma gelip odadan dışarı çıktım. Umarım uyumazdı mutfağa girdiğimde masanın üzerindeki ilaçları aldım bir bardağa su doldurduktan sonra aceleyle Bahar'ın odasına yürüdüm. Odaya girdiğimde Bahar beni bekliyordu uzattığım ilacı ve suyu elimden alırken itiraz etmeden içti. Bardağı baana verip kafasını yastığa koydu bende odadam bulunan koltuğa oturdum ellerimi çenemin altında birleştirirken dikkatle onu izliyordum. Gözlerini hızla geri açtığında kaşlarımı çattım. Bana bakarak fısıldadı.
"Teşekkür ederim Yavuz." Kaşlarımı eski haline getirip koltukta rahat bir pozisyona geçtim. "Rica ederim." Bahar huzurla gözlerini kaparken hala onu izliyordum.
"İyi geceler."
Birkaç saat Bahar'ı izledim iyi olduğunda emin olmam gerekiyordu. Oturduğum koltuktan kalkıp salona gittim. Şömine'nin üzerindeki fotoğraflar dikkatimi çekmişti ilk defa Bahar'ın evini bu kadar detaylı inceliyordum. Çerçevelerde Bahar'ın olduğu fotoğraflar vardı. Birinde bir köpekle beraber poz vermişti yüzünden hiç eksik olmayan gülüşüyle kameraya bakıyordu. Bir diğerinde ise birkaç arkadaşıyla çekildiği fotoğrafı vardı. Em sonda duran çerçeveye baktığımda gülümsemem yüzümde genişledi Bahar' kafasında bir koni şapka ve gözünde maskeyle poz vermişti. Yılbaşında çekilmiş bi fotoğraf olmalıydı. Fotoğrafları incelemeyi bırakıp az önce oturduğumuz kanepeye uzandım bu gece burada kalıcaktım. Kafamın altındaki yastığa birkaç defa vurup uyuyabileceğim bir şekle soktum. Huzurla gözlerimi kapatırken aklımda olan şey Bahar'ın güzel yüzü ve gittikçe onun etkisine kapıldığımdı.Yesssss yeni bölüm ile karşınızdayım bu sefer Yavuz'dan yazdım. Umarım beğenmişsinizdir oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizi çok seviyorum yeni bölümde görüşmek üzere efendim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gurur benim neyime
Fanfiction.Herşeye rağmen hiç yorulmadan seven bir kadındı Bahar Yavuz'a deli gibi aşık Yaralı bir adamdı Yavuz . Ölen nişanlısının ardından kimseyi sevebileceğini düşünmüyordu kalbi buzlarla kaplanmıştı. Fakat Bahar kararlıydı o buzları eritmekte. Aşkının...