Evet kararım kesindi.O adama bana yapılanı yapcaktim belki de.Ben böyle biri miydim? Bu
acıyı hafifleticektim belkide .
Hemen bir kulübeye gittim.Oradaki bir adamdan kartını kullanmak için izin istedim.Hemen Cem'i
aradim Ona her olayimi anlaritrim ,bu durumu anlatmak için
hemen bize gelmesini söyledim.Evi baya uzakti.Bu yüzden aramak zorunda kaldım.Yaklaşık 3saat
sonra bize gelmiş.Ben tabi işteydim.Eve gittiğimde odada
oturuyordu.Ona anlattım "sence yapmalimiyim boyle bir şey "
"Sacmalama,nasıl yapacaksın boyle bir şeyi .Ama bi yandan da haklisin sonuçta o senin babandi
.Anlıyorum seni ,anlamaya çalışıyorum .Ama her ne karar
verirsen ver arkandayim"
İste bu benim arkadasimdi Benim arkamda duran ,bana destek olan bit dost!dosttanda öte !!!
Ona " Cem ben yarin ise gitmiycem .benimle su Ahmet Dumankaya'nin Holding ine mi ne oraya
gelir misin ?'
O da hic tereddüt etmeden " tabi gelicem "dedi.
Aksam oluyordu .Cem benim en yakin arkadaşımız,kardeşimdi.Durumu çok iyiydi .Yaninda
kendimi kotu hissedebiliyordumNe de olsa o zengin bense sıradan
insanim.Ama Cem bunun farkında ki sürekli bana " boyle davranman beni rahatsız ediyor ama
.Yapma boyle ,bende kendimi kotu hissediyorum "der beni azda
olsa rahatlatirdi.Akşam bizde kaldı ,beraber hayallere dalarak uyuduk.O hic oyle yerini
yadirgamzdi.Sabah oldu yolculuk Dumankaya holdinge 'ydi.Cem'in
arabasıyla yola çıktık.Ve işte gelmistik .Benim aklımda dolanan şeyleri daha doğrusu planimi
yolda Cem'e anlattım .Ve iste ilk adimimizi atmistik.İntikam
almaya ilk adımımi atmistim ..Geri dönüşü yok artik
