Διαστημικές Περιπέτειες

Η απαγωγή της βασίλισσας

Όλοι οι κάτοικοι του Άρη περίμεναν με ανηπονησία αυτήν την μέρα.

Κάθε χρόνο την ίδια μέρα γινόταν μια μεγάλη γιορτή στο αριανό παλάτι με χορό, τραγούδι, φαγητό και ποτό και όλοι οι Αριανοί ήταν καλεσμένοι.

Διοργανωτές αυτής της γιορτής ήταν φυσικά η βασίλισσα και ο διοικητής οι οποίοι ήταν χαρούμενοι που οι υπήκοοι τους διασκέδαζαν χάρη σε αυτούς.

Η αλήθεια είναι ότι αν και η Ταριάνη και ο Μάρβιν ήταν σκληροί, προς τον λαό του Άρη ήταν συμπονετικοί, ευγενείς και καλοσυνάτοι. Έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για την ευημερία των ανθρώπων τους.

Οι Αριανοί δεν είχαν κανένα παράπονο από τους ηγέτες τους. Βέβαια, υπήρχαν και κακόβουλοι οι οποίοι εξέφραζαν κακία προς εκείνους, αλλά αυτό γινόταν πολύ σπάνια και τις περισσότερες φορές οι κατηγορίες ήταν άδικες.

****

Εκείνο το βράδυ λοιπόν, άνθρωποι από όλα τα μέρη του Άρη είχαν έρθει στο παλάτι για να γλεντήσουν.

Η βασίλισσα και ο διοικητής παρακολουθούσαν μήπως κάτι χρειάζεται επιδιόρθωση, αλλά και εκείνοι προσπαθούσαν να ευχαριστηθούν το γιορτινό κλίμα. Η Ταριάνη φορούσε ένα μακρύ κόκκινο φόρεμα, στενό το οποίο τόνιζε με θαυμάσιο τρόπο το καλίγραμμο κορμί της. Τα μαλλιά της ήταν πιασμένα σε έναν αέρινο κότσο και τα στόλιζε μια χρυσή τιάρα. Από την άλλη ο διοικητής φορούσε την επίσημη στολή αξιωματικού η οποία δεν διέφερε και πολύ από την καθημερινή του.

Όπως και η βασίλισσα του, παρατηρούσε αν όλα ήταν καλά. Εκτός όμως από το τι γινόταν γύρω του κοίταζε όσο πιο διακριτικά την ίδια την βασίλισσα. Πάντα, την θεωρούσε όμορφη γυναίκα. Από την πρώτη στιγμή που την είδε, όταν εκείνη ήταν απλή πριγκίπισσα και εκείνος δόκιμος διοικητής τον τράβηξε. Αυτά τα μοβ μάτια της, η αυτοπεποίθηση της, η ομορφιά της. Η Ταριάνη φάνταζε μοναδική στα μάτια του και όσο περνούσαν τα χρόνια, αντί να χάνει το ενδιαφέρον του, αισθανόταν ότι κάθε μέρα την θαύμαζε όλο και περισσότερο. Ποτέ δεν είχε μιλήσει σε κάποιον για τα συναισθήματα του. Ούτε καν ο ίδιος δεν τα παραδεχόταν, αλλά έπρεπε να σταματήσει να κοροϊδεύει τον εαυτό του. Ήταν ερωτευμένος μαζί της. Ήξερε, όμως τη θέση του. Ήταν διοικητής και εκείνη βασίλισσα. Βέβαια δεν υπήρχε κάποιος κανόνας στον Άρη που να απαγόρευε την ένωση της βασίλισσας με τον διοικητή. Παρόλα αυτά ποτέ πριν στην αριανή ιστορία δεν είχε υπάρξει τέτοιο γεγονός και ο Μάρβιν ήταν σίγουρος ότι όσο και να την αγαπούσε, εκείνη ποτέ δεν θα τον έβλεπε ως κάτι παραπάνω πέρα από τον έμπιστο και βοηθό της στην εξουσία.