Sükunet - NejiTen

1.3

-Çin mitolojisindeki Yin ve Yang'ı bilir misin Neji?
Yin, soğuk ve karanlıktır.Yang, sıcak, aydınlık ve hayat doludur. Bu ikili sonra hayat enerjisinin akışını anlatan yaşama sanatını ortaya çıkarmıştır.
..
En arkadaki sessiz ve yalnız sırama oturdum.Sınıfta tek başına oturan bir tek ben vardım.Sağ tarafın 4. sırasında Neji,Lee ile oturuyordu.Önümde oturan ve tüm gün önünde oturan Naruto'nun saçlarını ve ensesini izleyen Hinata'ya baktım.(Zincirleme isim tamlamasına bakar mısınız jxjxk)
Neji dersi dinliyor muydu,yoksa dinliyor gibi mi yapıyordu hiç anlamıyorum.
Dün Temari tırnaklarıyla yüzümde bir yara oluşturmuştu ve biraz acıyordu.Merakını gidermek için yaramı soran öğretmene 'çizildi' şeklinde cevap verdim.
..
Derslerden sonra çıkışta yanıma oturan Nejiye bir tepki vermedim.
N:Hala dünki olayda mısın?
-Hayır,aklımdan bile geçmiyor.(Evet ama benim için endişelenmen beni kötü hissettiriyor.)
N:Yaran acıyor mu ?
-Hayır tabiki (Evet)
N:Peki başka bir sorun mu var ?
-Evet,sadece derslere kafa yormaya çalışıyorum (Hayır şuan en büyük sorunum bu)
N:Tamam,ben gidiyorum o zaman
-Görüşürüz(Lütfen gitme..)

Kitaplarımı çantama topladım ve bir süre camdan aşağı bakarak daldıktan sonra çıkış kapısında hala gitmemiş olan Neji ile karşılaştım.
N:Senin için endişeleniyorum,bugün seni eve kadar bırakacağım.
-Neji,teşekkürler ama endişelenmene gerek yok.
N:İtiraz istemiyorum.
-.. Peki

Okuldan herkes çıkmıştı ve Neji bugün dolabını hiç kontrol etmemişti.Benim için gerçekten çok endişeleniyordu.Bu güzel bir şeydi ama içimde bir boşluk hissediyordum.Ben bu kadar önemsenmeyi hak etmiyordum.Ve o,asla benim gibi başını belaya sokmuyordu ve ben de onun kahramanı olamıyordum.
-Neji
N:Efendim,bir sorun mu var ?
-Ben de sana aynısını soracaktım.Senin sıkıntılarını dinlemek istiyorum.
N:Dolabıma mektup atan x kişisinden bahsetmiştim.Şuan tek sıkıntım onun kim olduğu..
-Ona kızgın mısın?
N:Hayır,aksine onu bulup konuşmak isterim.
-Demek ilgini çeken birisi
N:Öyle de denebilir.
Bir süre sessizlik oldu ve Neji başka bir yola doğru ilerledi.
-Eve buradan mı gidiyorsun ?
N:Hayır,benimle gelsene
Reddetme şansım olmadığı için onunla gittim ve nereye gittiğimizi sorduğumda geçiştirdi ve söylemeyi reddetti.
..
Beni göl kenarına getirmişti.Hızlıca esen rüzgar hafif dalgalar oluşturuyordu ve aşağı doğru baktığımda derinliğinden dolayı düşme korkusu yaşamama neden olmuştu.
Düşeceğimi düşündüğümden ayaklarımı uzatmamıştım.
Rüzgarın şiddetini fark eden Neji, ceketini üzerime örtmeye çalıştı.
-Teşekkür ederim ama üşümüyorum.
N:Üzgünüm ama bir şey sorduğumu hatırlamıyorum.
-Asla bir şey reddedemiyorum.
N:Üşüdüğünün farkındayım Tenten..
Yüzüm kızarmıştı ve tamam dercesine başımı öne eğdim.Bir süre sonra konuşmaya başladı..
N: Çocukluğumda buraya düşmüştüm.6 yaşındaydım.
(Hala hayatta olabilmesine hayret ederek dinlemeye devam ettim.)
Çırpınırsam daha dibe batacağımın farkındaydım ve o an hiçbir şey yapmadım.Bir süre sonra su yutmaya başladım ve bu an hiçbir şey hatırlamıyordum.Gözlerimi açtığımda Fuyuki ablam beni kurtarmıştı..
(O an ellerim buz tuttu ve bir şey demeden dinlemeye devam ettim.)
O olmasaydı şuan burada olamazdım.
-Fuyuki abla ?
N:Öz ablam değil ama ailem olmadığından,abla görevini görüyor benim için.
4 yaşımdan beri hep beni kontrol eder ve bazen okuluma da geliyor.Normalde 'abla' dememden nefret eder.Yaşlı hissediyormuş,o yüzden Fuyuki derim.
-Neji..Beni onunla tanıştırır mısın ?
N:Tabi ama sakıncası yoksa nedenini sorabilir miyim ?
-Ona hayran kaldım.
Neji gülümsedi ve yerinden kalktı.Bana elini uzattı ve ben de kalktım.
Bu sefer evin yolundan gidiyorduk.Bir köşede durdu ve onunla beraber ben de durdum.
N:Eğer daha fazla gidersem sana sorun olabilirim.
-Neji..çok teşekkür ederim.
N:Sen neden teşekkür ediyorsun,gelmeye ısrar eden bendim.
Hem yanağındaki yara hala acıyor mu ?
-Ah hayır..
Bir süre bakıştık,birimizin hoşçakal demesi gerekiyordu.Gözlerimi kapatıp tekrar açtığımda ise Neji yanımda duruyordu.Yanağıma dokunduğunu hissettim,ve dudaklarını yanağımdaki yaraya götürüp bir öpücük kondurup,sessizce uzaklaştı.
Gözden kaybolana kadar tek kelime etmemiştim ve orada durmuştum.Daha sonra yavaş adımlarla ve yüzümdeki istemsizce gülümseyen ifadeyle eve doğru yürüdüm.
-Neji..beni öldürmeye mi çalışıyorsun?