Sanırım artık gitmeliyim

460 25 6
                                    

"Sen ne saçmalıyorsun. Bana ne öğreteceksin?"

"Ben Kurt kontrolü hakkında sana bilgi vericem."

"Seni tanımıyorum bile"

"Ben Rhydian."

"Ben na yapabilirim.Çekil önümden."

diyerek onu ittim. Kolumu tuttu. Dönüp ona hırlayıp gözlerimi gösterdiğimde kolumu bıraktı. Bende koşarak eve gittim. Tabi karşımda annemler...

"Cezalısın" dedi annem

"Tamam cezam ne söyleyin"

"3 hafta dışarıda çıkma yok. Hep evdesin."

"Şaka mı yapıyorsunuz bari bugün çıkayım. "

"Hayır"

"Ben odama gidiyorum sakın yanıma gelmeyin size çok kırgınım"

Odama çıktım.Bugün dolunay vardı. Hemen pencereden çıkmalıydım.

------------------------------------------------------------------

"Sence ona fazla mı yüklendik kate"

"Sanırım ondan özür dileyeceğim"

"Hayır sana çok kızgın onunla ben konuşurum. Sonrada direk ormana giderim"

"Neden?"

"Bugün dolunay"

"Haklısın ama ya kızımızın önünde dönüşürsen"

"Kendimi kontrol edebiliyorum. Benim dayanağım sensin sonuçta"

"Tatlım benim"

"Bir an önce gidip konuşayım fazla dayanamayabilirim"

"Tamam"

------------------------------------------------------------------

Tam pencereden çıkacakken biri kapıyı tıklattı. Of lanet olsun.

"Gir" diye seslendim.

"Tatlım gelebilir miyim?"

"Sen gelebilirsin baba"

"Tatlım seninle konuşmak istiyorum"

"Tabi ama çabuk olursa sevinirim."

"Kızım seni anlayabiliyorum. Ama bizde korktuk sen de bizi anla..."

söz hala devam ediyordu hala konuşuyordu.

"Tamam özür dilerim odamdan çıkar mısın?"

"Ama tatlım"

"Baba çabuk ol"

Birden dönüşmeye başladım.Gözlerim artık sarıydı ve dişlerim de sivrileşiyordu.Babam beni gördü ve öylece baktı. Sonra bana doğru koştu ve beni tuttu ve camdan aşağıya atladık. Ben artık tamamen dönüşmüştüm.

"Annen seni böyle görmemeli çabuk ormana gidelim."

Neden benden korkmuyordu. Ormana vardık. Aynı hızda koşuyorduk.Bu çok tuhaftı. Karşı karşıya durdul. Babamında gözleri değişti. Aman tanrım!  O da benim gibi bir kurta dönüştü. Babamda benim gibiymiş. Karşılıklı bütün gece aslında 1 saat falan durduk. Sonra ormanı gezinmeye başladık.
SABAH

Ormanın ortasında uyandım. Babam da yanımdaydı.

"Baba sen de mi kurtsun?"

"Evet ama sen nasıl kurt oldun?"

"Beni bir alfa ısırdı"

"O yüzden tam dönüşemiyorsun demek ki"

"Baba sen ne saçmalıyorsun?"

"Alfa tarafından ısırılan kurtlar tam olarak dönüşemez.Dönüşmesi de bayağı zaman alır."

"Ama sen neden tam bir kurta dönüşmedin?"

"Çünkü bunu kontrol edebiliyorum. Hemde o canını yakıyor.Dönüşmek şart"

"Peki sen nasıl dönüştün?"

"Doğuştan ailemden geliyor."

"Peki ben neden kurt olmadım?"

"Annen bir insan ve ben de kurtum. Annenin insanlık özelliği kurt olmanı engelliyordu. Ama bir takım güçleri ortaya çıkıyordu farkettinmi hiç?"

"Bazen çok hızlı olabiliyordum."

"Evet haklısın"

"Ev" dedim bağırarak

" Ne?"

"Eve geç kaldım. Annem şu an odama gidiyordur."

"Koş" dedi ve ikimizde koşmaya başladık. Pencereden atladım odama girdim. Annemde hemen ardından odaya girdi. Babam alt kattan içeri girecekti.

"Uyandın mı?"

"Evet"

"Hadi hazırlan"

"Tamam"

Odadan çıktı. Bir oh çektim. Hemen hazırlandım. Hafif makyaj yaptım ve okula gittim. Dolabıma çantamı koydum. Sınıfa girdim ve oturdum. Dersler iğrenç geçiyordu. Ta ki o gelene kadar. Okula beni görebilmek için kaydını yaptırmıştı. Buna eminim. Öğretmen onu sınıfla tanıştırdıktan sonra ona boş bir yere oturmasını söyledi. Oda geldi benim yanıma oturdu.

" Burada ne işin var?"

"Senin için geldim kontrollü olmalısın seni eğitmeliyim."

"Nedenmiş o?"

"Çünkü seni ben ısırdım sen benim sürümdensin."

"Umrumda değil."

"Benimle gel çok eğleneceksin"

"Tamam ama sadece kontrol öğrermen için"

"Tamam o zaman dersten sonra okuldan kaçalım."

"Tamam"

Matt bana çok kötü bakışlar yolluyordu. Sorun olmadığını belirtmek için kafamı salladım Öğretmeni dinliyor numarası yapıyorduk. Sonra zil çaldı. Rhydian bana hadi işareti yaptı. Peşindem gittim.Okuldan tam çıkacaktım ki bir ses duydum.

"Bekle Maddy" Matt bana doğru geliyordu.

"Nereye gidiyorsun?"

"Ben şey"

"Onunlamı gidiyorsun sana inanmıyorum"

"Üzgünüm"

O sırada yanıma Rhydian geldi. Kolunu boynuma attı. Be olduğunu şaşırdım.

"Hadi canım gidelim artık" dedi gülerek.  Bu çocuk kafadan çatlak. Cevap veremedim sadece ona bakıyordum. O ise alttan alttan gülüyordu.

"Bu herif ne diyo ben bunun ağzını yüzünü kırarım." dedi. Rhydian'ın üstüne yürümeye başladı. Tam yumruğunu havaya kaldırdığı anda araya girdim.

"Yapma" dedim. Rhydian'ı ondan uzaklaştırıp yanına gittim.

"Sanırım artık gitmeliyim"
EVET CANIMLAR BU BÖLÜMÜNDE SONUNA GELDİK AMA HİÇ YORUM YAPMIYORSUNUZ YADA VOTELAYA BİLİRSİNİZ LÜTFEN ARTIK ÜZÜLMEYE BAŞLADIM. SİZİ SEVİYORUM.

Gecenin SesleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin