"Anne dur açıklayabilirim"

436 20 7
                                    

Uyandığımda yalnızdım. Lanet olsun hep yalnızım zaten sanırım hiç gerçek arkadaşım yok. Başım da çok ağrıyor zaten en iyisi yatıp dinlenmek. Eve girdiğimde babam televizyon izliyordu. Annem ortalarda görünmüyordu. Sesizce merdivenlerden çıkmaya başladım. Ta ki o sesi duyana kadar.

"Madeline nereye gidiyorsun?" Evet anneler her yerdedir bunu unutmuşum lanet olsun!

"Odama çıkıyordum annecim"

"Gel bakalım buraya"

yanına gittim.Beraber mutfağa girdik ve yemek masasına oturduk.

"Sevgilini çağırdın mı?"

"Anne biz .....ayrıldık"

"Aman tanrım! çok üzüldüm tamam odana çık sorun değil sakın kendini üzme" gerçekten şuan anneme şaşıp kaldım.Ne kadar anlayışlı davrandı. Bende koşarak odama çıktım. Yatağıma yattım. Ama bir türlü uyuyamıyordum napmalıyım acaba. Yarın kesinlikle okula gitmeliyim.Ama önce rahatlamam gerek. Babama sorabilirim.Hemen odadan çıktım ve koşarak aşağı indim.

"Babacım" diye bağırdım ve saniyeler içinde yanına oturdum.

"Evde annen var bunu yapma bidaha"

"off tamam"

"Ne oldu?"

"Şey baba kurtlar rahatlamak için ne yapar"

"Koşarsın ama kurt hızında" Rhydianla koşuşumuz aklıma geldi ne kadarda eğlenceliydi. Şimdi hepsini geride bırakmak için koşmam gerekecekti.

"Tamam"

"Ama koşmak istemiyosan kurt formunu alırsın"

"Bu arada baba ben bişey yaptım"

"Ne yaptın"

"Eolası kullandım"

"Ne yaptım dedin?"

"Duydun işte ama şehre yaklaştığımda bayıldım"

"Başın çok kötü ağrıyo değil mi"

"Evet"

"O vahşi kurtlar için onları doğayla bütünleştirir ve gücünü arttırır ama şehirde fazla ağaç veya ne biliyim işte ot falan yok hem de o zaman duyuların 2 kat daha güçlü olduğu için elektrik direklerine yaklaştığın zaman frekans sesini bile duyabiliyorsun başağrının geçmesi için kurta dönüşmelisin"

"Tamam baba seni seviyorum"

"Bende seni bitanem" ona sarıldım ve sonra evden çıktım. Ama baş ağrım daha kötü olmaya başladı. Koşarak eve girdim hemen odama çıktım. Ağrıdan başımı tuttuyor ve inliyordum. Sanırım bir yandan da kurtadama dönüşüyordum. Tahminime göre kesinlikle gözlerim sararmıştı. dişlerim de sivrileşmişti ve sanırım pençelerim de çıkmıştı. O sırada kapı açıldı ve bir çığlık duydum ona baktığımda bu annemdi.

"Anne dur açıklayabilirim"

"Bob" diye bağırdı annem babam yanımıza geldi. Sonra beni gördü. Koşarak yanıma geldi.

"Şimdi sakinleş geçicek tamam mı insan haline dönüş hadi kızım" Olmuyordu neden olmuyor lanet olsun.

"Baba olmuyor"

"Anladım. Nasıl durumdasın canın acıyor mu"

"Biraz" dedim dişlerimi sıkarak sanki artık nefes alamıyordum. Babam bir bitki getirdi. Bana koklattı ve birden insana dönüştüm.

"Bana her şeyi anlaıyosunuz "

"Hemen!" diye bağırdı. Şimdi ayvayı yemiştik.

ARKADAŞLAR LÜTFEN VOTE VE YORUM YAPIN FAZLA ZAMANINIZ GİTMEZ GERÇEKTEN KALBİMİ KIRIYORSUNUZ OKUYANLARI GÖRÜYORUM SADECE 1 VOTE VAR VE YORUM YOK GERÇEKTEN ELİNİZE YAPIŞMAZ SİZ BÖYLE YAPINCA İLHAM PERİLERİM KAÇIYO VE HİKAYEYİ YAZMAKTA ZORLANIYORUM LÜTFEN VOTE VE YORUM

Gecenin SesleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin