Babamla birlikte eve geldik.Babamla hastaneden sonra hiç konuşmadık.Ben odama çıktım babam da odasına gitti.Yatağıma yattım.Uyumaya çalıştım çünkü uyuduğumda yaşadıklarımı unutacağımı düşündüm.Birkaç saat yatakta dönüp durdum ama uyuyamı-yordum.Aradan birkaç saat daha geç-ti.Uyuyakalmışım.Sabah erken kalktım babamın yanına gittim.Kapıyı açtığımda o korkunç görüntüyle karşılaştım.Ben:(ağlayarak)BABAAAA!BENİ BIRAKMA!SEN DE GİTMEEEE!
Babam intihar etmişti.Hemen telefonumu aldım ve ambulansı aradım.Hastaneye gelmiştik-Tekrardan-.Babamı hemen ameliyata aldılar.Ameliyattan çıkmasını beklerken telefonum çaldı.Amcamın oğlu arıyordu yani kuzenim.
Jung Woo(Kuzeni):Yoona.Selam,nasılsın?
Ben:Hiç iyi değilim.
Jung Woo:Noldu?Anlatıyorsun hemen.
Ben:Dün a-annem,bugün b-babam...
Jung Woo:Amcamla yengeme bir şey mi oldu?
Ben:A-annem ö-ö...vefat etti.B-babam i-intihar e-etmiş.Ve ben yaşıyor muyum bilmiyorum.
Jung Woo:Tamam ilk uçakla geliyoruz.
Ben:Peki.Ben ne halde olduğumu bilmiyorum.Ne ağlayabiliyorum ne başka bir şey yapabiliyorum.
Doktor ameliyattan çıktı.Yanına gittim.
Doktor:Çok üzgünüm.
Ben:HAYIR!B-benim babam beni bırakmaz.
Doktor:Bakın elimizden geleni yaptık ama çok kan kaybetti.Maalesef babanızı kaybettik.Diz çökmüştüm ve tek yaptığım babam beni bırakmaz diye sayıklamaktı.
O sırada ağlayarak yanıma teyzem,amcam,yengem ve Jung Woo geldi.Jung Woo bana sarıldı.Sarıldığı anda ağlamaya başladım.Jung Woo:Tamam senin yanındayım artık.
Ben:Neden beni bırakıp gidiyorlar?Eve gittik ve o gece hiç uyumadım.Sanki yaşamıyordum.Jung Woo odama geldi biraz konuştuk ve o gece bir söz verdik.Verdiğimiz söz:
Bir daha asla ağlamıyacağız.Jung Woo:
————————————————————
Yb geldiiiii.Biraz geç oldu ama...
Umarım beğenirsiniz.
Takip etmeyi ve vote vermeyi unutmayın bebekler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dance Is My Life|PJM
Fanfiction-Düzenleniyor- Kore'ye gidiyorum.Otelde birisiyle karşılaşıyorum ve ertesi gün bir mucize oluyor... Peki mutlu muyum? Devamı hikayede