Jar of Hearts (JhIce FanFic MiniSeries)

Days Well Spent

Aliyah's POV

*yawn* It's a beautiful morning! *sniff* *sniff* Teka! Ang bango naman. Amoy pancakes! My favorites! Eh, teka! Akala ko umalis sina Amber? Aha! Baka hindi ako natiis! Yiee. Makapag-ayos na nga at bababa na ako para makakain na!

After kong mag-ayos, bumaba na ako. At nung nasa kusina na ako, dahil sa sobrang kaexcitedan ko, nagback hug ako sa nagluluto. Ngayon lang kasi ako ulet makakatikim ng favorite kong pancakes ehh. Ang bango bango naman nitong niyayakap ko! Kasing bango ng pancakes na niluluto niya. Pero wait, amoy lalaki 'to ah.

Daniel: Good Morning Cutiepie! Ang sarap naman ng yakap mo sa umaga!

Aliyah: (binreak yung hug) Da..daniel? Anong ginagawa mo dito? Tsaka bakit ikaw yung nagluluto?

Daniel: Tumawag kasi si Amber. Nag-aalala dahil iniwan ka ditong mag-isa. Kaya dito muna ako for 2 days and 2 nights. :)

Aliyah: Kaya ko na naman mag-isa eh. Hindi na ako bata!

Daniel: (hinawakan ang kamay ni Aliyah) Ituring mo na 'tong last wish ko sa'yo. Ang makasama ka ng 2 buong araw. Pagkatapos nito, titigil na akong manligaw.

Aliyah: Pe..pero.

Daniel: Oh, luto na 'to. Maupo ka na at nang makapag-almusal na tayo.

At umupo na lang ako. Bakit ako nasasaktan? Wala akong karapatang pigilan sya. Kung ayaw na talaga niya, sige. Ako naman kasi 'tong maarte. Papasayahin ko na lang sya sa huling dalawang araw na 'to. At ipaparamdam ko sakanya na parang KAMI kahit hindi. :)

Daniel's POV

Hindi ko sasabihin sa kanyang aalis ako. Baka kasi pigilan niya ako at lalong hindi ako makaalis.

After naming kumain, hinugasan ni Aliyah yung pinagkainan. Tapos, nagyaya siyang manuod ng movie sa mini home theater niya.

Pero nakakagulat ang pagiging sweet niya sa akin. Habang nanunuod kasi kami, magkahawak ang mga kamay namin. Para bang kami? Kaya mas lalo kong naeenjoy yung movie. Pero hindi ko kinakalimutan na panandalian lang 'to dahil aalis na ako.

Nung gabi naman, nagrequest siya na tumabi na ako sa kanya. Magkahawak pa rin ang mga kamay namin. Ewan ko. Pero feeling ko, ang komportable naming dalawa. Sana hindi na matapos ang dalawang araw na ito.

Yumakap sa akin si Aliyah, at nagsalita sya.

Aliyah: Daniel?

Daniel: Bakit?

Aliyah: Bakit titigil ka na? Nagsasawa ka na ba sa akin?

Daniel: Hindi naman. Siguro hindi tayo para sa isa't-isa. Kasi hindi ka na dapat takot na magmahal kung ako talaga ang para sa'yo. At baka pag pinilit pa natin, masaktan tayo.

At bigla siyang tumahimik. Napansin ko namang parang nababasa yung damit ko. At pagtingin ko kay Aliyah, she's already crying. Bakit siya umiiyak? :/ So hinigpitan ko na lang ang yakap ko sakanya at kiniss ko siya sa forehead niya.

Napansin ko naman na nakatulog na siya kaya natulog na rin ako.

Aliyah's POV

Siguro ramdam na niya ang pagbabago ko. Gusto ko kasing iparamdam sa kanyang mahal ko siya kahit wala kaming commitment sa isa't-isa.

Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak. Pero nasasaktan talaga ako. Lalo akong napaiyak nung niyakap niya ako ng mahigpit at hinalikan sa noo ko. After nun, pumikit na ako para matulog.

Maaga akong gumising para makapagluto ng almusal. Gusto kong bumawi sa kanya. At pagkatapos kong maghanda ng almusal, umakyat na ako para gisingin siya.

Tinitigan ko siyang maigi. Ang gwapo naman niya eh. Ako lang 'tong tanga. :3 Pero dahil hindi pa siya gising, I kissed his forehead. Then his nose. Then the both of his cheeks. Tapos nagising siya. And I know nagulat siya. Kaya tinanong niya ako.

Daniel: What was those kisses for?

Aliyah: Good Morning Cutiepie! Good Morning Kisses. Ayaw mo?

Daniel: Ikaw talaga! Sige. Tara na. We'll spend this day together, last day ko na eh.

Aliyah: After maglunch, inom tayo. Heeeep! Ayoko ng cocktail! :D

Daniel: Opo boss. Basta unang malasing, may parusa!

Aliyah: Gamee!

At kumain na kami. Ninanamnam ko na ang mga huling araw namen ni Daniel. Oo. Mahal ko ang lalaking 'to at handa akong ibigay sa kanya ang lahat, kaso lang, titigil na siya. :(

Daniel's POV

Gabi na, napagdesisyunan naming ituloy ang pustahan. Nandito kami sa Veranda ng kwarto niya at umiinom.

Sana lang, wag nang sumikat ang araw dahil pag nangyari yun, hudyat yun na kailangan ko nang umalis sa tabi niya. Malungkot pero kailangan kong gawin. :)