Jar of Hearts (JhIce FanFic MiniSeries)

Happy Walang Ending <3

Aliyah's POV

Unti-unti kong minulat ang mga mata ko. Wala akong kagana-gana dahil para bang napakawalang kwenta na ng paggising kong ito.

Agad kong kinapa ang empty side ng bed ko. Then, tears began to fall from my eyes. Mahal ko na ba siyang talaga? Pero, binigay ko sa kanya ang lahat kagabi. Hindi naman kami.

Naisipan ko na lang siyang i-text.

To: Daniel My Cutiepie <3

Message:

            Pasensya ka na kung pinahirapan kita. Dumating pa tuloy sa puntong ikaw na ang napagod. Sorry para dun Daniel. Mag-ingat ka ha? Gusto ko lang sabihin sa'yo na MAHAL NA KITA DANIEL. Okay lang na hindi ka na bumalik kahit malaman mo, ang mahalaga alam mo na mahal kita.

At pagkatapos kong maisend, pumikit na muna ako saglit. Inaalala ko yung masasayang araw namin sa loob ng isang taon. Yung napapaiyak na nya ako sa sobrang saya? Kaso may umabala sa pagsesenti ko. May tumawag. Agad ko itong sinagot sa pag-aakalang si Daniel ito. Pero mali ako. Ang anak ko lang pala.

Aliyah: Hello Baby? Bakit napatawag ka?

Amber: Nasa airport na po kayo Mommy?

Aliyah: Ha? Bakit?

Amber: Mommy, Tito Daniel is going to New York. Ngayon na ang flight niya!

Aliyah: Ano? Bakit di mo sinabi agad?

Amber: Akala ko kasi magkakatuluyan kayo sa dalwang araw niyang natitira sa Pilipinas kapag iniwan namin kayo sa bahay.

Aliyah: Naku! Kailangan ko nang magmadali! Tsaka mo na ako kausapin Anak!

Amber: Sige Mommy. Ako na po ang bahala sa bahay. Pauwi na po kami!

Dali-dali kong binaba ang tawag at naghanda na. Tumakbo kaagad ako sa kotse ko at pinaharurot ito sa airport.

Third Person's POV

Pagdating ni Aliyah sa airport, kaagad siyang pumunta sa counter at tinanong kung nakaalis na ang flight papuntang New York, at kinumpirma naman ng babae sa counter na nakaalis na nga ito.

Biglang nakaramdam sya ng kirot. Kasabay nito ang pag-iyak nya. Pero ang lubhang kinagulat ng lahat ay ang pagsigaw niya ng:

"Daniel! Bakit mo ako iniwan?"

Pagkatapos nun ay patuloy pa rin sya sa pag-iyak. Halos maubos na ang tao sa airport ay umiiyak pa rin siya.

Ngunit ang lubha niyang ikinagulat ay ang lalaking lumapit sa kanya sabay abot ng passport ni Aliyah.

Someone: Ma'am, if I'm not mistaken, you are Aliyah Guidotti.

Aliyah: (sobs) Yes. But why?

Someone: A private plane was waiting for you there. Please proceed there.

Agad namang sinunod ni Aliyah ang lalaki kahit sobra syang nagtataka. Paglabas niya, nakita niya na may red carpet na nakalatag at papunta ito sa isang private plane.

Sinunod niya ito. Dali-dali siyang pinasakay ng piloto. Kahit nagtataka siya  ay walang pasubali syang sumakay sa pag-asang makakasunod sya kay Daniel.

Sa kalagitnaan ng ere. May mga salita syang nakita na tila isinulat gamit ang mga petals ng roses. Nabigla sya sa nabasang:

        "Aliyah, will you marry me?"

Sa gulat niya ay may lumabas na isang lalaki mula sa room ng nga piloto. At di sya nagkamali, si Daniel nga ito.

Daniel's POV

Totoong aalis ako, pero nung binigay nya sa akin ang lahat kagabi, gusto ko na siyang pakasalan.

Paglapit ko sa kanya, tumayo si Aliyah na parang hindi makapaniwala.

Daniel: Ano ng sagot mo Cutiepie?

Aliyah: No.

Daniel: Ha? Bakit?

Aliyah: Matapos mo akong paiyakin? Akala ko pa iniwan mo na ako! Tas magpopropose ka lang pala? Nakakainis ka! Alaam mo...hmm

Di ko na sya pinatapos. I invaded his lips again. Isang passionate kiss. At pagtapos nun natahimik siya!

Daniel: Cutiepie, so ano? Will you be mine forever?

Aliyah: Alam mo Daniel, sobra akong nagsisi nung iniwan mo ako. Kaya ngayon ayoko nang mag-aksaya ng panahon. Oo Daniel. Mahal kita at gusto kitang makasama HABANGBUHAY!

At pagkatapos nun, nagyakapan kaming dalawa. Pero bigla niyang binreak yung hug.

Daniel: Bakit mahal ko?

Aliyah: Saan tayo pupunta?

Daniel: (yumakap) Sa New York mahal. Ipapakilala na kita sa mga magulang ko. Tapos magpapakasal na tayo bukas.

Aliyah: Bukas na agad?

Daniel: Oo. Handa na ang lahat. Kagabi pa lang. Yung OO mo na lang ang hinintay ko.

Aliyah's POV

Ang swerte ko pala talaga. Sobrang saya ko. Dahil alam kong makakasama ko na si Daniel habangbuhay.

Amber's POV

Hello! Hahaha. Kanina pa po kami sa New York ng mga kasambahay. Sinabi namin kay Lolo at Lola ang about sa kasal. Take note. Ako ang tumawag sa PARENTS ni Tito Daniel para ayusin na ang kasal nung first night pa lang.

At ako ang may pakulo ng lahat. At alam naten na my Mommy at my future Daddy will live HAPPILY EVER AFTER.