The AMNESIA

I

TRUTH?

Pangatlong araw ko itong pagmulat sanhi ng masamang panaginip at sakit ng ulo . Kaya naman napahawak agad ako sa railing ng kama na hinihigaan ko habang ang isang kamay ay hinihilot ang sentido ko .

" Ayos ka lang ? Eto oh tubig " sambit ng kasama ko .

Malugod ko iyong tinanggap at ininom .
I close my eyes for a while . Breath loud and open it again . Saka ko naalala kung nasaan ako . White room , white desk , skintone curtains and bags of medicines .

Ito ang hindi ko maintindihan , kung bagit naririto ako at wala akong alam sa mga nangyari . They called it Amnesia but for me it's my miserable part . Namulat ako na sobrang miserable ang lahat may mga nagiiyakan , nag takbuhan at nagmamadaling umasikaso saakin. Nagising ako ng may mga nakakabit na dextrose at kaylangan injectionan ng kung ano ano . Nagising ako ng walang maalala .

" Wag ka muna masyado magisip ng kung ano ano dadating naman na si tito"

" As their promise , They should " tipid na sagot ko .

Sya muli ang nagbabantay saakin ngayon mula kahapon pa kasi sya na umaasikaso saakin ang sabi ay may inaasikaso daw si dad . Pero hindi ko parin makuha kung bakit sya pa ? Ano ko nga ba sya ?
Puwede namang mga nurse nalang ?

Aghs !

I don't want to treat her in any way . Ayokong masaktan sya dahil lang sa pagtrati sa kanya ng babaeng may Amnesia . She's kind . Nagkunwari akong tulog na kagabi para malaman ang gagawin nya ngunit wala , nagbabasa lamang sya ng libro at nung mamataan nyang natutulog nako ay hinalikan nya ang noo ko saka natulog sa sofa . I wonder if she feel some body aches ? Nakabaluktod syang matulog sa sofa .

" Hindi kaba hinahanap sa inyo ?" Tanong ko sakanya saka sya umiling .

She's so pretty she has long hair with a big curls her brod eyebrows fit to her . Her high nose also make her so beautiful . Minsan nakikita ko syang nakatulala sakin atsaka may mahuhulog na luha sa mata nya . Dahilan kung bakit nakakaramdam ako ng kirot sa puso .

She always gave a heavily sighed .

" Anong pangalan mo ? Anong pangalan ko ? " Tanong ko sakanya.

And yeah ! It's my third day pero diko alam ang pangalan ko like nakita ko na si dad pero hindi sya nag atubiling sabihin sakin maski pangalan ko lang ang sabi nya ay pag ika pangatlong araw ko raw that's why hinihintay ko sya ngayon pero ....

Nilalamon nako ng kuryosidad.

" Vain is my name " sambit nya.

Vain...

It's seems very familiar in my ears .

" Why do you care ? Betrayer girl ? After all You don't even know me or wala kamanlang alam gawin para alalahanin lahat so .. , just pretend Im a strange. " sagot nya .

Pero teka bakit ....

Ang laki ng impact sakin ng sinabi nya ?

Betrayer Girl ?

Wala ka man lang alam gawin para alalahanin lahat ?

Pretend as a strange ?

Pumintig muli sa sakit ang ulo ko .

---

four in a afternoon ng dumating si dad .

Nagulat ako sa pag pasok nya , dahil kasunod nya ang apat nyang body guard pero ang mas nakakagulat ay ang maraming mga tao sa labas .

" Does are reporters " sambit ni dad.

I nod and look at his eyes . His eyes look so tired .

" Sorry anak ngayon lang ako nag ka permiso para magbigay ng impormasyon sayo kamusta kana ba ? Umiinom kaba ng mga gamot mo ?" Dad ask.

" Opo dad I take it all in a particular time ." Sagot ko habang tumatango .

Saglit syang tumayo at tinangal ang coat nya at pinatong sa lamesa . He cleard his throat and sit beside me .

" You are Zephania Velasco 22 years old anak , You are now suffering from amnesia because you experience a emotionally shock that time when me and your mom separated you love your mom that much that's why you carried out " dad sighed.

Ngayon ko nakita ang sakit sa mga mata nya na may pagbabantang luha .