คุณมันเลว yaoi จบแล้ว

อดีต

"ฮื่อๆ..อึก ฮือ" น้ำนั้งกอดเขาร้องไห้ในห้องเงียบๆ  เขาอยากถามว่าทำไมร่างสูงถึงทำกับเขาแบบนี้  ไม่เข้าใจเลย....

ต้นน้ำมีอะไรกับอินทัชแทบทุกคืน เขายอมรับว่าเขาแอบรักอินทัชมานานแล้วแต่ทุกครั้งที่เรามีอะไรกันน้ำไม่เต็มใจเลยซักนิด...  

น้ำถูกอินทัชรับเลี้ยงตั้งแต่อายุ12ปี จำได้ว่าตอนนั้นอินทัชน่าจะอายุประมาณ18-19

"มึงจะร้องทำไมหนักหนาวะ!!"
เสียงเข้มของอินทัชทำเอาน้ำสะดุ้ง

"ป๋า..."
น้ำพูดด้วยน้ำเสียงหมดแรง ตอนนี้เขาอ่อนแอเป็นที่สุด

"ใครป๋ามึง!"
อินทัชพูดอย่างเหลืออด

"ฮึก..คุณทำแบบนี้ทำไม"

"ทำไม...เจ็บงั้นเหรอ หึ กูเคยเจ็บกว่ามึงหลายเท่า...ถ้าพ่อแม่ของมึงไม่ติดยา หนีตำรวจแล้วขับรถชนแฟนกูมึงก็ไม่ต้องเป็นแบบนี้ จำเอาไว้!!"

"ฮึก...ไม่จริง "
น้ำแทบไม่อยากจะเชื่อเลย...แต่เรื่องนี้เขาไม่ผิดทำไมป๋า...ไม่สิคุณอินทัชถึงต้องมาลงกับเขาละ

"ถึงยังงั้นคุณก็ไม่ควรทำแบบนี้"
น้ำพูดน้ำเสียงแผ่ว...

"อ้อ..แล้วก็มีอีกเรื่อง...เพราะมึงทำน้องกูต้องฆ่าตัวตาย"

อินทัชพูดถึงภูมิรุ่นน้องที่เขาสนิทมากคนหนึ่ง

"ผมทำอะไร"

"หึมึงจำไม่ได้เหรอ มึงจำคนชื่อภูมิได้ไหม"

น้ำชะงักไปนิด ภูมิ... ควาใทรงจำก็ผุดขึ้นมา จำได้ว่าตอนที่น้ำอยู่ม.5มีรุ่นพี่ม.6มาสารภาพรัก แต่เขาปฎิเสธไปเพราะเขาไม่ได้รักภูมิ เขารักอินทัชสุดหัวใจเลยตั้งหาก

"หึ จำได้แล้วสินะ มึงรู้ไหมว่าหลักจากนั้นแม่มันก็บอกว่ามันฆ่าตัวตาย ตอนนี้ยังไม่ฟื้น.."

อินทัชนึกถึงภูมิก็อดสงสารไม่ได้ จากตอนแรกแค่โกรธที่พ่อแม่ของน้ำทำกับคนรักของเขาแบบนั้น เลยรับน้ำมาเลียง ครอบครัวของอินทัชมีฐานะร่ำรวยการรับน้ำมาเลี้ยงจึงไม่ใช่ปัญหา เขาอยู่กับน้ำจนรู้สึกผูกพันความคิดแก้แค้นก็หายไป... แต่มันกลับมารู้สึกอีกครั้งเมื่อรู้ว่าน้ำเป็นต้นเหตุที่ทำให้ภูมิฆ่าตัวตาย.......

"ผมไม่ผิด ผมไม่ได้รักเขา ผมรักคุณ!"
น้ำพูดอย่างเหลืออด อินทัชชะงักไปนิด

"หึ..แต่กูเกลียดมึง กูไม่ได้รักมึง"

คำพูดของอินทัชทำให้น้ำเจ็บปวด อ่อนแอ และ...อยากตาย