ต้นน้ำ
หลายวันผ่านไปแต่คำพูดของอินทัชยังคงตราตึงอยู่ในหัวใจ...
น้ำในตอนนี้ไม่มัความสุขเลยสักนิด ทำไมเขาต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
ผมทนไม่ไหวแล้วอยู่ต่อไปก็ทรมาร ตอนนี้สภาพของผมไม่ต่างจากคนไร้วิญญาณ ผมเดินเขาไปในครัว
หยิบมีดขึ้นมา
ผมรู้ว่าการทำร้ายตัวเองมันบาป แต่ผมไม่มีทางเลือกคนที่ผมรักเจาเกลียดผมไปแล้ว ผมคิดว่าถ้าได้ทำร้ายตัวเองมันก็เหมือนกับการระบายบางอย่างที่ติดอยูภายไนใจผมค่อยๆบรรจงใช้มีดกรีดแขนตัวเอง
ผมรู้สึกเหมือนได้รับการปลดปล่อย เลือดที่ค่อยๆไหลริน ผสมเข้ากับความเจ็บปวด
..นี่ผมเป็นพวกมาโซรึไงเนี้ย....
"หึ หึ"
ผมเค้นเสียงหัวเราะ ออกมาด้วยความสมเพสตัวเอง ทั้งๆที่คิดว่าจะมีความสุขแท้ๆ
ทำ...เขาที่ใจดีคนนั้นกลับกล้ายเป็นปีศาสซาตานใจร้ายเพราะความผิดที่ผมไม่ได้ผิดงั้นเหรอ
เรื่องที่ว่าพ่อแม่ของผมขับรถชนแฟนของเขามันใช่ความผิดผมเหรอ...
แล้วก้เรื่องพี้ภูมิ....ผมจำเป็นต้องตอบตกลงเขาหรอไง ก็ผมไม่ได้รักเขานี่ ทำไมเรื่องถึงกลายมาเป็นแบบนี้กันนะ
"น้ำ!!"
ผมหบุดจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงอินทัชที่ตอนนี้กำลังทำหน้าตกตะลึง
อินทัช
ผมเดินเขาห้องครัวเพื่อจะมาหาน้ำกินแต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นต้นน้ำที่ตอนนี้
หน้าตาซีดเลือดที่ไหลออกมาอย่างไม่จาดสายผมรีบหยิบโทรศัพท์เพื่อ
เรียกรถพยายาล.
ไม่นานรถพยายาลก็มาถึง.........
ESTÁS LEYENDO
คุณมันเลว yaoi จบแล้ว
De Todoตั้งแต่จำความได้ผมเป็นเด็กที่ถูกทิ้ง แต่มีคนมารับผมเลี้ยงไว้เป็นลูกบุญทำ เขาดูแลผมดีมากกก..... จนวันหนึ่งทุกอย่างมันเปลี่ยนไป เขาทำผมเจ็บ เจ็บที่เป็นตราบาปไปชั่วชีวิต...เขาข่มขืนผม!!
