"Şimdi gökyüzüne baka baka İnşirah okusam, kalbi kırık, üzüntülü kullara ulaşır mı ferahlığı?"
'Duasız üşürmüş yürekler bil!
Sana bir dua eden olsun,
Seninde bir dua ettiğin.
Bilemezsin hangi kırık gönlün duasıdır karanlıkları aydınlatan, sana ummad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sakız gibi, her gün yemek yer gibi dilimizin ucunda artık.. Öyle normalleşti ki gıybet, derdimiz var lakin derdimizden bihaber, dermandan uzağız.. En kötüsü de insanın hatalarının farkında olmayışı, olmak istemeyişi..
Hucurat suresi 12. Ayeti kerimede Rabbimiz buyuruyor ki “Ya eyyühellenize amenü” yani ey iman edenler! milyarlarca, sayısını dahi hafızamızda tutamadığımız kadar canlının mevcut olduğu bu fani alemde yine sayısız canlıyı eleyerek yalnız sana sesleniyor mümin kardeşim, yalnız bana sesleniyor.. Ey insanlar demiyor, ey iman edenler diyor. İçtenibu yani sakının.. Yapmayın değil sakının, onu yapmayı bir kenara bırak yoluna götüreceklerden dahi sakının tıpkı zinaya yaklaşmayın ayeti gibi. kesîran minez zanni. Zannın bir çoğundan sakının buyuruyor Rabbimiz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pek çoğunuzun bildiği bir kelime anlamı var zannın.. Yani zannetmek, kesinliğinden emin olmadığı bir şeyi öyleymiş gibi düşünmek veya , ihtimal vermek demek. Gıybete giden ilk yol ise yine zannetmektir. Ne diyor İsra suresi 36. Ayeti kerime’de “Hakkında bilgin olmayan şeyin ardına düşme”
Yine Hucurat suresinin devamında ve lâ tecessesû yani tecesses yapma, ayıp araştırma buyuruyor.. İnsan bunları okuduğunda Ya Rabbi sana sonsuz hamdü senalar olsun ki beni böyle yüce, böyle mükemmel bir dine tabi olan ayıbı, kusuru bol da olsa sana kul olan biri olarak dünyaya gönderdin.
Resûlullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:
“Gıybetin ne olduğunu biliyor musunuz?” “Allah ve Resûl’ü daha iyi bilir!” dediler. Bunun üzerine “Birinizin, kardeşini hoşlanmayacağı şeyle anmasıdır!” açıklamasını yaptı. Orada bulunan bir adam “Ya benim söylediğim onda varsa (Bu da mı gıybettir?)” dedi. Aleyhissalatu vesselam “Eğer söylediğin onda varsa gıybetini yapmış oldun. Eğer söylediğin onda yoksa bir de bühtanda (iftirada) bulundun demektir.” (Ebu Davud, Tirmizî, Müslim) Yani bu demek oluyor ki ağzımızdan çıkan kötü sözün dönüşü yok. Her halükarda bu bizim felaketimiz oluyor.
Aynı hataya bende defalarca kez düştüğüm için çok sevdiğim kardeşlerimle paylaşıyorum bunu. Keşke gıybete yeltendiğimiz vakit yanımızda, yakınımızda ağzımızın tam ortasına bir tane yapıştıracak hakiki dostlarımız olsa.. Dur dese, “o çirkin işi yapma, kardeşinin etini yeme.”
